بررسی تطبیقی ضمانت اجراهای نقض حقوق دفاعی متهم توسط ضابطان در حقوق ایران و آمریکا

قانون آئین دادرسی کیفری 1392 و قانون مجازات اسلامی در فصل دهم، توجه ویژه‌ای به نقض حقوق افراد عمدتاً از طریق توسل به ضمانت‌اجرای کیفری کرده است، اما برخلاف حقوق آمریکا در مورد بعضی اقدامات ضابطان ازجمله دام‌گستری به‌منظور کشف جرم و دلایل حاصل از آن، جمع‌آوری و اعلان دلایل به‌نفع متهم، حق اعتراض متهم به وجود کفایت دلیل درخصوص احضار و دستگیری وی و جلب بدون دعوت ابتدایی یا عدم ارائه دستور آن به متهم، ضمانت‌اجرایی را پیش‌بینی نکرده است. اقرار محوری در رویۀ قضائی ایران سبب‌شده به چگونگی اخذ آن توجه نکرده، درنتیجه حقوق متهمان نقض شود. در حقوق آمریکا، دام‌گستری از عوامل رافع مسئولیت است و دلایل تحصیل‌شده با این روش قابل‌استناد نیست. اعلان کردن ادله به‌نفع متهم با عنوان «قاعدۀ برادی» شناخته‌شده و متهم حق اعتراض به‌دلایلی که جهت دستگیری وی ارائه شده است را دارد. در نظام حقوقی این کشور به غیر از ضمانت‌اجراهای کیفری، انتظامی و مدنی، بطلان کلی دلایلی که از طریق نقض حقوق دفاعی متهم به‌دست آمده پیش‌بینی شده و تفاوتی نمی‌کند که متهم به واقع مرتکب جرم شده باشد یا از اتهام مبرا شود