تحلیلی حقوقی بر ابعاد خاص قراردادهای حمایتگری ورزشی

ابعاد متنوع توافقات حمایتگری ورزشی‌‌ آن‌هارا با حقوق ورزشی، حقوق مالکیت فکری، حقوق تبلیغات و بازاریابی و به‌ویژه حقوق قراردادها در تعامل نزدیکی قرار داده است. نقش قراردادهای حمایتگری ورزشی در شکوفایی و توسعۀ بازاریابی ورزشی و مهیا ساختن بسترهای قراردادی مناسب برای بهره‌گیری حداکثری از شهرت و اعتبار ورزشکاران و نهادهای ورزشی از یک‌سو و شناسایی برند حمایتگران در کوتاه‌ترین زمان و کاهش هزینه‌های تبلیغاتی آنان از سوی دیگر، قابل انکار نیست. این مقاله می‌‌کوشد تا از خلال تحقیق و تامل در موازین بنیادین و رهیافت‌های حقوقی نظام‌های پیش‌رو، ضمن معرفی انواع قراردادهای حمایتگری، نقش بارز دارایی‌های فکری را در چنین توافقاتی نمایان ساخته و ابعاد خاص قراردادهای حمایتگری ورزشی را به‌لحاظ کارکرد، موضوع، قلمرو و تعهدات ویژۀ طرفین و مسئلۀ مهم تعارض بازاریابی تحلیل کند. نتایج حاصل از این نوشتار مبین آن است که فقدان موازین حقوقی ناظر به قراردادهای حمایتگری در ایران، مواجهه با مسائل ویژۀ این نوع توافقات را به موازات توسعۀ خصوصی‌سازی در ورزش با چالش جدی مواجه خواهد کرد و از این‌رو باید با تدبیر از راهکارهای مطلوب حقوقی دیگران، به‌منظور نظام‌بخشی اصولی به این قراردادهای نسبتاً نوین بهره جست