>
Fa   |   Ar   |   En
   واکاوی جرم محال (تبصرۀ مادۀ 122 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392) از منظر اصولیین شیعه  
   
نویسنده میرمحمد صادقی حسین ,موسوی‌فر محسن ,خسروی کاظم
منبع ديدگاه هاي حقوق قضايي - 1399 - دوره : 25 - شماره : 90 - صفحه:95 -112
چکیده    گاهی مرتکب تمامی مراحلِ ارتکاب جرم ر اسپری می‌کند، اما با این‌حال باز هم به نتیجه‌ای نائل نمی‌گردد. اگر این ناکامی در عدم تحقق نتیجه، به علت فقدان موضوع و یا عدم تکاپوی وسیلۀ ارتکاب جرم باشد، بیانگر جرم محال است. با توجه به روش این پژوهش که بنیادین (توصیفی تحلیلی) می‌باشد، با مراجعه به کتب اصولی درمی‌یابیم که اصولیین شیعه در تالیفات خود، ذیل مبحث قطع به بررسی تجری و مبانی آن پرداخته‌اند. به نظر می‌رسد مخالفت قطع با واقع در تعریف اصولیین از تجری، بیانگر عدم امکان وقوع نتیجه درخارج است که بی‌شک فقط می‌تواند با جرم محال هم‌خوانی داشته باشد. در هرحال قانون‌گذار در تبصرۀ مادۀ 122 قانون مجازات اسلامی در مورد مجازات مرتکبین جرم محال قائل به‌تفکیک بین جهات قانونی و مادی شده است. به نظر می‌رسد این تفکیک قانون‌گذار، هم‌سو و سازگار با نظر صحیح برخی از اصولیین همچون شیخ انصاری در رابطه با عدم عقاب و مجازات متجرّی می‌باشد.
کلیدواژه جرم ,محال ,عقیم ,تجرّی ,قطع
آدرس دانشگاه شهید بهشتی, دانشکدۀ حقوق, گروه حقوق جزا و جرم شناسی, ایران, دانشگاه علوم انسانی رضوی مشهد, گروه حقوق, ایران, دانشگاه علوم انسانی رضوی مشهد, ایران
پست الکترونیکی khosravi.kazem@gmail.com
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved