نصاب حد سرقت در بوته نقد

قانونگذار قانون مجازات اسلامی در ماده 268، ثبوت سرقت حدی را منوط به احراز شرایطی نموده است، از جمله این شرایط رسیدن ارزش مال مسروق در زمان اخراج از حرز، به میزان 4.5 نخود طلای مسکوک (ربع دینار) است. این دیدگاه اگرچه مستظهر به موافقت مشهور فقیهان امامی است و محاکم قضایی نیز به استناد ماده پیش گفته در برخی موارد حکم به قطع ید صادر نموده اند، لیکن قول مزبور تنها دیدگاه موجود در مسئله نبوده و ثمره تتبعات برخی فقیهان مغایر با نظر قانونگذار است. تحدید نصاب سرقت به خمس دینار، ثلث دینار و دینار کامل، در کنار نظر مختار مشهور فقیهان، اقوال موجود در مسئله را تشکیل می دهند.جستار حاضر با تحلیل تمامی نظریات ارائه شده و بررسی ادلّه باب در ترازوی فقاهت، در نهایت قول به لزوم رسیدن نصاب به دینار کامل را منطبق با موازین یافته است. مقتضای قاعده درء، مفاد اصل احتیاط و ابتنای حدود بر تخفیف و تسامح، بخشی از مستندات مختار نگارندگان می باشند.

Criticizing the amount of

The legislator of the Islamic criminal code in article 268 has stipulated that Theft shall be punishable by hadd punishment provided that some collective conditions are met, among them, The stolen property, at the time it was taken out from the herz [the secure place] has a value equal to 4.5 chickpea coined gold or a quarter of a dinar. This viewpoint, although strengthened with the agreement of the majority of the Imamiah Shia jurisprudents and criminal courts have issued the sentence according the abovementioned article in some cases, but is not the only one in this subject, some other jurisprudents have an different point of view. Delimiting the Nisab of the stolen property to fifth, third, and a whole dinar alongside the main view of the majority are all the views about this subject.This research, analyzing all the presented viewpoints and studying their proofs, has argued and concluded that the viewpoint of reaching the value of the stolen property to a whole dinar is compatible with jurisprudential standards. Exigency of the principle of Dar rsquo;a, and also the maxim of Precaution, and being founded the basement of the punishments on reduction and laxity, are some of the proofs of the writer for his viewpoint.