بررسی نظریۀ جداسازی روش قرآن از روش فلسفه و عرفان در کشف معارف دینی

یکی از مباحث مهم در هر علم، روش آن علم است. از آنجا که معرفت دینی، مهم‌ترین شاخۀ معرفت را تشکیل می‌دهد، هدف این نوشتار بررسی روش کشف معارف دینی بوده است. روش: این نوشتار به روش تحلیلی توصیفی به بررسی نظریه‌ای پرداخته است که بر جداسازی روش قرآن از روش برهان و عرفان تاکید دارد و به کارگیری آنها را برای کشف معارف دینی ممنوع می‌داند. یافته‌ها: در این نوشتار اثبات شده است که اصل ادعای این نظریه درست نیست و ادله‌ای که برای اثبات آن اقامه شده است مدعای این نظریه را اثبات نمی‌کند. نتیجه‌گیری: با بررسی دیدگاه فوق، این نتیجه به دست آمده است که نه تنها به کارگیری روش برهان و عرفان برای کشف معارف دینی زیان‌آور نیست، بلکه استفاده از آنها در برخی موارد ضرورت دارد