ارزیابی میزان انطباق برنامۀ درسی اخلاق اسلامی با نیازهای دانشجویان

این مقاله، ارزیابی میزان انطباق ‌برنامۀ درسی اخلاق اسلامی دانشگاهها با نیازهای دانشجویان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه ‌آزاد اسلامی قم بوده است. روش: روش تحقیق، توصیفی پیمایشی بوده و جامعۀ آماری آن، 243 دانشجوی اخلاق اسلامی و نمونۀ آماری 148 نفر بودند که به شیوۀ تصادفی‌ساده انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامۀ محقق‌ساخته حاوی 20 سوال با پایایی 0.86 بر اساس آلفای کرانباخ بود. برای تجزیه ‌و تحلیل اطلاعات، علاوه بر آمار توصیفی، از آزمون z تک‌گروهی و تحلیل واریانس یک‌راهه(f) استفاده ‌شد. یافته‌ها: اخلاق اسلامی با نیازهای فردی، ‌اجتماعی، توقعات سازمانها و نهادها انطباق دارد. ‌برنامۀ درسی اخلاق اسلامی بیشترین تناسب را با سبک زندگی اسلامی و کمترین تناسب را با علائق و انگیزه‌های فردی دانشجویان دارد. با وجود مطلوبیت نسبی انطباق ‌برنامۀ درسی اخلاق با توقعات سازمانها و نهادهای اجتماعی در مقایسه با نیازهای فردی و اجتماعی دانشجویان، میزان این تفاوت معنادار نیست. نتیجه‌گیری: افزایش اثربخشی ‌برنامۀ درسی اخلاق اسلامی مستلزم نیازسنجی به عنوان تنها منبع اهداف و محتوای ‌برنامۀ درسی است