رشد اخلاقی از دیدگاه نهج‌البلاغه با مدّ نظر قرار دادن نظریۀ کلبرگ

هدف: موضوع اخلاق و رشد اخلاقی جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ اسلامی دارد و مورد توجه خاص امام علی(ع) بوده است. از سوی دیگر، نظریه‌پردازان مختلفی هر یک بنابر زمینۀ ایدئولوژیکی و فرهنگی خود در این زمینه نظریه‌پردازی کرده‌اند و اکثر آنها نتوانسته‌اند از زندگی عرفی انسان فراتر رفته، بنیانهای روحانی و انگیزشی در اخلاق را که ریشه در فطرت الهی آدمی دارد، مورد توجه قرار دهند. هدف پژوهش حاضر، بررسی نظریۀ رشد اخلاقی کولبرگ با رویکرد نهج‌البلاغه است. روش: روش پژوهش توصیفی تحلیلی با تمرکز بر رویکرد تحلیل محتوا و از جهت هدف، کاربردی است. یافته‌ها: مراحل یک و دو و سه نظریۀ کولبرگ در متون نهج‌البلاغه دیده نشد و مفاهیم قضاوت اخلاقی در نهج‌البلاغه شامل مراحل چهار و پنج و شش بودند. نتیجه گیری: تحلیلها نشان داد که امام علی(ع) در موقعیتهای اجتماعی و آنجا که برای عموم مردم صحبت می‌کردند و مسائلی همچون یاری انسانها را متذکر می‌شدند، از ادبیات مرحلۀ چهار استفاده می‌کردند؛ اما در موقعیتهایی که به تبیین رابطۀ خود با پروردگار یا بیان اشتیاق خود به شهادت یا بیان نگرش خود به اجرای عدالت و ... می‌رسند، از ادبیات مرحلۀ پنج و شش استفاده می‌کنند