کنش صادقانه و عوامل موثر بر آن : رویارویی عاملیت و ساختار در نهاد علم

هدف: این پژوهش کوششی در بررسی منشا کنش صادقانه- غیر صادقانه است و این پرسش را مطرح می‏کند که از بین دوگانه عاملیت و ساختار، کدام یک به کنش صادقانه می‏انجامد. روش: روش مطالعه در این پژوهش، پیمایش مقطعی بود. جامعه آماری 110 نفر از دارندگان مدرک کارشناسی ارشد بودند که در مقطع کارشناسی در دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی تحصیل کردند. تعداد 100 پرسشنامه‏ به طور کامل بازگشت. شیوه نمونه‌گیری به شیوه تصادفی ساده بود. ابزار گردآوری داده، پرسشنامه‏ محقق‏ساخته بود که بر اساس تجربیات شرکت‏کنندگان از کنش صادقانه و غیر صادقانه به دست آمد. داده‌ها با کمک نرم‏افزار اس.پی.اس.اس- ویرایش 16 پردازش شده‌اند. آلفای کرونباخ 0.7 به دست آمد. یافته‏ها: در کنش صادقانه، تاثیر عاملیت با 0.54± 1.4 بیش از ساختار 0.4 ± 1.2 است و در کنش غیر صادقانه اهمیت ساختار (0.4± 1.3) از عاملیت (0.4± 1.2) بیشتر است. 41.7 درصد آموزش‌دیدگان به همزمانی تاثیر ساختار و عاملیت اشاره دارند. همچنین یافته‌ها معناداری متغیّرهای زمینه‌ای را تایید می‌کند. نتیجه‏گیری: پژوهش نشان داد 41.7 درصد شرکت‏کنندگان به تاثیرگذاری توامان عاملیت و ساختار اذعان دارند. این در حالی است که پژوهشهای پیشین تنها به یکی از دو عامل ساختار و عاملیت توجه داشتند. این مطالعه نشان داد بیشتر افرادی که کنش غیر صادقانه انجام می‏دهند، فرافکنی می‏کنند.