تعارضات مبانی فلسفی علم جامعه‌شناسی در ایران

هدف: علوم نوین طی چند قرن اخیر با شتاب بسیاری از سوی جوامع جهان سوم طلب شده و در عین حال، با معضلات و چالشهای بی‌شماری نیز همراه بوده است. جامعه‌شناسی به عنوان یکی از حوزه‌های علم جدید نیز در جوامع جهان سوم به سرنوشتی نابسامان دچار شده است. از این رو، تحقیق حاضر از منظر فلسفی، عدم تطابق لازم میان دستگاه فلسفی-معرفتی موجود در فرهنگ و تمدّن جامعه ایران و مبانی فلسفی-معرفتی علم جامعه‌شناسی واقعاً موجود را به عنوان خاستگاه علل ناکارآمدی جامعه‌شناسی در جامعه ایران، بررسی کرده است. روش: تحقیق حاضر، با روش کیفی- اسنادی صورت پذیرفته است. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد، تحوّل و شرایط شکل‌گیری مبانی فلسفی جهان‌بینی، معرفت‌شناسی و انسان‌شناسی شالوده لازم را برای پیشرفت علم و به خصوص علم جامعه‌شناسی فراهم کرده و فهم این مبانی برای شناخت چگونگی شرایط تحصیل علم در حیطهعلم جامعه‌شناسی بسیار اساسی و مهم است. نتیجه‏گیری: از سوی دیگر به دلیل تعارض میان مبانی فلسفی و دستگاه معرفتی موجود در جامعه ایران پیرامون هستی، انسان و کسب معرفت علمی با مبانی فلسفی- معرفتی علوم جدید،علم جامعه‌شناسی در ایران با مسایل و مشکلات عدیده‌ای مواجه شده است؛ به طوری که پیش از هر اقدام، در راستای مقابله با ناکارامدی علم جامعه‌شناسی، نیاز به شناخت و بررسی این تعارض و تصادم لازم و ضروری است.