ارزشیابی برنامه درسی اخلاق اسلامی دوره کارشناسی نظام آموزش عالی ایران بر اساس مدل سیپ: یک مطالعه کیفی

هدف: این پژوهش باهدف ارزشیابی برنامه درسی عمومی اخلاقی اسلامی دوره کارشناسی انجام شده است. روش: پژوهش حاضر با رویکردی کیفی با استفاده از مدل ارزشیابی سیپ انجام شده است. بدین منظور از طریق نمونه‌گیری هدفمند 18 شرکت‌کننده (3 سیاست‌گذار، 6 استاد برنامه درسی اخلاق اسلامی؛ 9 دانشجوی دوره کارشناسی) انتخاب شدند. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها از طریق تحلیل محتوای کیفی در باره برنامه درسی اخلاق اسلامی نشان داد: پیامدهای یادگیری از منظر واقع‌بینانه بودن، پیشرفته بودن و سازگار بودن نیازمند بازنگری هستند؛ در مورد دروندادها، عملکرد مدرسان، کیفیت محتوا و جو دانشگاه با انتظارات مطلوب فاصله دارد؛ در مورد راهبردهای آموزشی و سنجش یادگیری دانشجویان نیاز به تغییر در روند کنونی وجود دارد و تاثیرات برنامه درسی اخلاق اسلامی بر ابعاد مختلف زندگی فردی، اجتماعی و شغلی دانشجویان نیز چشمگیر و ملموس نیست. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه می‌تواند برای بازنگری نظری در حوزه سیاست‌گذاری و بازطراحی برنامه درسی اخلاق اسلامی متناسب با نیازها و اقتضائات اخلاقی حال و آینده دانشجویان و همین‌طور اقدامات عملی در زمینه آموزش مدرسان برنامه درسی اخلاقی و تغییر در پارادایم‌های کنونی آموزش و سنجش یادگیری برای بهبود کیفیت آموزش‌های اخلاقی در دانشگاه‌های کشور استفاده شود.

evaluation of the islamic ethics curriculum in the bachelor’s degree program of iran’s higher education system based on the cipp model: a qualitative study

objective: this research aims to evaluate the general curriculum of islamic ethics in the undergraduate level. method: this qualitative research was conducted using the cipp evaluation model. for this purpose, 18 participants (including 3 policymakers, 6 islamic ethics curriculum instructors, and 9 undergraduate students) were selected through purposive sampling.findings: data analysis using qualitative content analysis revealed the following about the islamic ethics curriculum: the learning outcomes need revision in terms of being realistic, advanced, and compatible; there is a gap between the input, instructors’ performance, content quality, and university educational climate with the expected standards; current teaching and learning assessment strategies need to be changed; and the impact of the islamic ethics curriculum on various aspects of students’ personal, social, and professional lives is not significant.conclusion: the findings of this study can contribute to theoretical reconsideration in policy-making and curriculum redesign of islamic ethics curriculum in accordance with the ethical needs of current and future students. furthermore, it can guide practical actions in terms of training ethical curriculum instructors and changing the current paradigms of teaching and learning assessment to enhance the quality of ethical education in the country’s universities.