تبیین سبک فرزندپروری در نگرش اسلامی (مورد مطالعه: نوجوانان و جوانان شهر تبریز)

هدف: در تربیت انسان باید شواهدی باشد تا او را اشرف مخلوقات جلوه دهد و بستر این شکل‌گیری، بدون شک باید به دست خانواده‌ها فراهم شود؛ بنابر این، خانواده اولین و اساسی‌ترین عامل در رشد شخصیت انسان است.لذا این پژوهش با هدف تبیین سبک فرزندپروری در نگرش اسلامی، انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعۀ آماری شامل کلیۀ نوجوانان و جوانان شهر تبریز در بازۀ سنی 12 تا 30 در سال 1400 بود که 340 نفر به وسیلۀ نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ استاندارد بود. یافته‌ها: بین تحصیلات والدین، شغل والدین، تعلّق ذهنی طبقاتی، جنسیت و ردۀ سنی(نوجوان/ جوان) با متغیّر سبک فرزندپروری در نگرش اسلامی، رابطۀ معنادار وجود ندارد. همچنین مقدار ضریب همبستگی پیرسون بین ابعاد متغیّر سبک فرزندپروری در نگرش اسلامی در سطح اطمینان 99 درصد معنادار است و بین ابعاد متغیّر سبک فرزندپروری در نگرش اسلامی رابطۀ مثبت و مستقیم وجود دارد. نتیجه‌گیری: در سبک فرزندپروری اسلامی علاوه بر رشد مناسب فردی و اجتماعی و سلامت روانی و جسمانی آنان، رشد معنوی و سلامت اخلاقی نیز حاصل می‌شود و بر خلاف سایر سبکهای فرزندپروری که هدف آنها تربیت یک انسان جاه‌طلب و برتری‌طلب است؛ هدف، پیشرفت معنوی و در نهایت قرب الهی می‌باشد.

explaining the style of parenting in the islamic attitude(case study: teenager and young people of tabriz city)

aim:  there should be evidence in human education to make him appear as the best of creatures, and the foundation for this formation must be provided by families, so family is the first and most fundamental factor in the development of human personality.  this research has been carried out with the aim of explaining the parenting style in the islamic perspective. method: the current research is descriptive-analytical.  the statistical population includes all teenagers and young people of tabriz between the ages of 12 and 30 in the year 1400, of which 340 people were selected by simple random sampling.  the research tool is a standard questionnaire. results: the findings of the research indicate that there is no significant relationship between parents’ education, parents’ occupation, class belonging, gender and age group (adolescent/young) with the variable of parenting style in islamic attitude.  also, the value of pearson’s correlation coefficient between the variable dimensions of parenting style in islamic attitude is significant at the 99% confidence level, and there is a positive and direct relationship between the variable dimensions of parenting style in islamic attitude. conclusion: from the findings, it can be concluded that in the islamic parenting style, in addition to proper personal and social development and their mental and physical health, spiritual growth and moral health are also achieved, and unlike other parenting styles whose goal is to raise an ambitious and superior person; the goal is spiritual progress and ultimately closeness to god.