بررسی تاثیر آموزش راهکارهای فرهنگی- تربیتی رعایت پوشش اسلامی بر آراستگی دانشجویان دختر دانشگاههای آزاد اسلامی استان فارس

هدف: هدف از نگارش مقالۀ حاضر، بررسی تاثیر آموزش راهکارهای فرهنگی- تربیتی رعایت پوشش اسلامی بر آراستگی دانشجویان دختر دانشگاههای آزاد اسلامی استان فارس بود. روش: روش پژوهش در بخش کمّی، شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و در بخش کیفی، روش دیکلمن بود. جامعۀ آماری پژوهش، همۀ دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی استان فارس در سال تحصیلی 99-1398 بود. راهکارهای ایجاد شناخت، الگوسازی، نکوهش ضد ارزشها، زمینه‌های خطرساز، انذار از عواقب بی‌عفتی و تصحیح نگرش به زن، به گروه آزمایش طی چهار جلسۀ دو ساعته به تناوب هر دو هفته یک جلسه در مدت دو ماه آموزش داده شد. ابزار گرداوری داده‌ها، پرسشنامه و مصاحبه بود که با استفاده از روش تحلیل کوواریانس، با اندازه‌گیری مکرر یک‌طرفه و تحلیل دیکلمن بررسی شدند. یافته‌ها: متغیّرهای مقطع تحصیلی و شغل با مولفه‌های فرهنگی- تربیتی تفاوت معناداری داشت؛ اما با متغیّر سال تحصیلی و مولفۀ فرهنگی- تربیتی در دو گروه کنترل و آزمایش در مرحلۀ پس‌آزمون تفاوت معنادار وجود نداشت. یافته‌های کیفی منجر به استخراج درونمایۀ اصلی پیرامون راهکارهای فرهنگی- تربیتی از مصاحبه‌ها شد. نتیجه گیری: آموزشهای نظری پوشش اسلامی نه تنها آثار مثبت نداشته، بلکه باعث فاصله گرفتن جامعه از فرهنگ اسلامی شده است.

strategies on observing islamic dress on titivation of female students of islamic azad universities in fars province

objectives: the aim of this article is to investigate the effect of teaching cultural-educational strategies on observing islamic dress on titivation of female students of islamic azad universities in fars province. method: in the quantitative part, it was a quasi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group and in the qualitative part, it was the dickelman method. the statistical population was all students of islamic azad university of fars province in the academic year 1399-1399. the experimental group was trained in cognition, role modeling, reprimanding counter-values, risky areas, warning of the consequences of immorality, and correcting attitudes toward women in 4 sessions of 2 hours, alternating every two weeks for 2 months. data collection tools were a questionnaire and an interview that were analyzed using repeated measures one-way analysis of covariance and dickelman analysis. results: the variables of educational level and job were significantly different from the cultural-educational components, but there was no significant difference with the variables of the academic year and the cultural-educational component in the control and experimental groups in the post-test stage. qualitative findings led to the extraction of the main theme of cultural-educational strategies from the interviews. conclusion: the theoretical teachings of islamic dress not only did not have positive effects, but also caused the society to distance itself from islamic culture..