بررسی امکان و ضرورت سبک زندگی سیاسی امام خمینی(ره)

هدف:مطالعه حاضر با هدف بررسی امکان و ضرورت سبک زندگی سیاسی امام خمینی(ره) انجام شد. روش: روش انجام این تحقیق، کتابخانه‌ای بود که با روش تحلیل داده‌ها از آثار امام خمینی انجام شد. بدین صورت که ضمن ارائه تعریف سبک زندگی سیاسی با ترسیم مهم‌ترین عوامل موثر در تحقق سبک زندگی سیاسی، امکان تحقق این سبک در ساحت زندگی سیاسی امام، بررسی و با بررسی جایگاه عرفانی ایشان، نحوه ضرورت یافتن آن سبک تبیین شد. یافته‌ها: تحقق سبک زندگی سیاسی، مستلزم برخورداری صاحب سبک از باورهای فکری خاص، تشخیص مهم‌ترین وظایف و اهداف سیاسی و در نهایت، الزام به تحقق سبک در ساحت زندگی سیاسی بود. علاوه بر آن، عواطف و شرایط محیطی صاحب سبک بایستی با باورها و تلقی او از سیاست رابطه هم‌افزایی داشته باشد. همچنین سبک‌پذیری مخاطبان و پیروان صاحب سبک، شرط نهایی برخورداری از سبک بود. نتیجه گیری: سبک زندگی سیاسی امام از فاخرترین سبکهای این ساحت از زندگی بود. امکان تحقق سبک، ریشه در نگرش فقهی و فلسفی ایشان داشت، ولی ‌ضرورت تحقق آن در ساحت زندگی سیاسی، در پی‌ریزی و رهبری یک انقلاب مردمی الهی، ناشی از مقام عرفانی امام بود.

Study on the Feasibility and Necessity of Imam Khomeini’s Political Lifestyle

Objectives: The present study aims to investigate the possibility and necessity of Imam Khomeini’s political lifestyle. Method: The present article is a desk research based on the analysis of the data obtained from Imam Khomeini’s works. First, a definition was presented for political lifestyle by outlining the most important factors affecting the realization of political life and then, the feasibility of this style in the political life of Imam was studied. In the next step, the realization of the political lifestyle had been explored through investigating the mystical status of this style. Results: The realization of political lifestyle required the individual’s certain intellectual beliefs, recognition of the most important political tasks and goals, and ultimately realization of the style in the political life. In addition, the emotions and environmental conditions of the individual that has a style must have a synergistic relationship with his beliefs and perception of politics. Also, adaptation of the style by the audience and the followers of the individual having the style was the ultimate condition for possessing the style.  Conclusion: Imam’s political lifestyle was one of the most prominent styles of this area. The realization of style was rooted in his jurisprudential and philosophical attitudes, but its necessity in the realm of political life and in founding and the leadership of a democratic divine revolution stemmed from his mystical status.