بحران معنویت در جهان معاصر

هدف: معنویت به عنوان خواست درونی انسانها باید بازتعریف شده و با تفکیک معنویتهای حقیقی از شبه‏معنویتها تبیین شود. با معنویت‏زدایی و ترویج عقلانیت محض و مادی‏گرایی، معنویت در سراشیبی بحران قرار گرفته است. قابل توجه است که عنایت به مبانی فکری معنویتهای دینی آنها را کاملاً از رقبای بدلی خود تفکیک می‏کند. روش: روش این تحقیق، روش تحلیلی است. با تعریف معنویت و توجه به ابعاد مختلف آن، ویژگی‏های شبه‏معنویت و مولفه‏های معنویت دینی بازخوانی شده است. یافته‏ها:تک‏بعدی بودن، داشتن اغراض تشکیلاتی، عدم التزام به دین، داشتن رهبران شکست‏خورده و تناقض‏گویی جزء خصیصه‏های شبه‏معنویتهاست. مبانی فکری معنویت دینی؛ معرفت و خدامحوری، عقلانیت، معادباوری، علم و عمل و ایمان است. عوامل بحران‏آفرین در مقولۀ معنویت، شامل معنویت‏زدایی، ظهور شبه‏معنویتها و عدم توجه لازم به مناسک و عبادات است. نتیجه‏گیری:معنویت مورد نیاز بشر، همان معنویت حاصل از آموزه‏های دین مبین اسلام است و گسترش این معنویت در جامعه، مستلزم آگاهی‏بخشی نسبت به شبه‏معنویتها مثل عرفان حلقه و کیهانی و... است که می‏تواند با بصیرت‏افزایی در این باب مفید بوده و زمینۀ برون‏رفت‏ از بحرانهای حاصله را فراهم کند.