الزامات و راهکار تدریس «عرفان عملی در اسلام»؛ مطالعۀ آسیب‏شناسانه بر پایۀ داده‏های آماری از دانشجویان دانشگاه بین‏المللی امام خمینی(ره) قزوین

هدف: هدف این مطالعه، دستیابی به الگویی کارامد برای تدریس «عرفان عملی در اسلام» در مقام یکی از تاثیرگذارترین دروس عمومی دانشگاهها بود. آسیب‏شناسی تدریس این درس مهم است؛ به کارگیری روش ناکارامد، نتیجۀ معکوس می‏دهد. بنابر این، سخن گفتن از الزامات و راهکار موفقیت‏آمیز آموزشی، با توجه به رواج گونه‏های مختلف معنویت های کاذب، ضرورت دارد. روش: بهره‏گیری از روش پیمایشی و آماری و ارائۀ پراکندگی داده‏ها بر پایۀ مطالعات نظام‏مند چند ترم و نیز به کارگیری روش تحلیلی توصیفی. یافته‏ها:(1) بر پایۀ نمودارهای ابتنا یافته بر چهار شاخصه، رشد قابل توجهی از معنویت های کاذب را شاهد هستیم؛ (2) همچنین انگارۀ دشوارگی از معنویت اسلامی وجود دارد. (3) راهکار ارائه شده، در تقویت نگرش ها نسبت به معنویت اسلامی و کاربردی بودن آن موثر است. نتیجه‏گیری:در این مطالعه با تبیین شیوۀ مواجهه با آموزش معنویت اسلامی، به راهکار تدریس موفق به عنوان طرح پیشنهادی برای تالیف کتابی آموزشی اشاره شده است. الگوی مدّ نظر این مطالعه، بر مقایسه استوار است. در الگوی مقایسه‏ای، راه رسیدن انسان به معنویت، با سنجش معنویت راستین و معنویت های پوشالین و راهبردها و تاکتیک های آنها طراحی می‏شود.