زیست اجتماعی براساس مختصات عقلانیت، با تکیه بر آثار ملاصدرا

بررسی مختصات عقلانیت از منظر ملاصدرا، از مسائل تاثیرگذار برای بهبود، اصلاح و ارتقای کیفی زیست اجتماعی به شمار می‌رود. منظور از مختصات عقلانیت، تحلیل جایگاه و ماهیت عقلانیت و کاربست عقلانی است. در این پژوهش، کاربست عقلانی در سه محور بررسی خواهد شد: محور اول، پرهیز از تعصب و ترویج آزاداندیشی عقلانی؛ محور دوم، شناسایی و شناخت اندیشمندان ظاهرگرا و پرهیز از تفکرات و اعتقادات آنان؛ و محور سوم، هشدار درخصوص تمایل پیدا کردن به عقلانیت خودبنیاد. این پژوهش با روش توصیفی و تحلیل محتوا، هر سه محور را ریشه‌یابی کرده است. ریشه‌یابی محور اول در واکاوی‌نکردن مختصات عقلانیت است؛ علت آسیب‌زایی محور دوم در تبیین‌نشدن نسبتِ ارزش با مختصات عقلانیت، و ریشه‌یابی محور سوم، در ظاهرگرایی دانسته شده است. درنهایت با تکیه بر مختصات عقلانیت و به پشتوانه‌ی دو پیشنهاد ملاصدرا، یعنی توجه به غایت حکمت و پرهیز از تقلید، زیست اجتماعی را می‌توان ارتقا و بهبود بخشید.