رابطه مبانی فهم فقهی متون وحیانی با معناشناسی و هرمنوتیک

هرمنوتیک و کیفیت فهم فقهی کتاب و سنت به عنوان دین و شریعت دو بحث بسیار مهم محافل عملی و حوزوی است و از جهات متعددی مورد کند و کاو و نقد و نظر قرار گرفته است . نتایج بحث از هر دو موضوع ، اساس بسیاری از مباحث دیگر و نگرش های مختلف در حوزه ی علوم اجتماعی و انسانی می باشد . دانش اصول فقه مهم ترین منبع دریافت اصول ، قواعد و کیفیت فهم فقهی است . مباحث الفاظ ،‌ ظهورشناسی و حجیت ظهور در آن دانش ارتباط وثیقی با معناشناسی در غرب با هرمنوتیک در اصول فقه متفاوت است . این مقاله در صدد است جایگاه هرمنوتیک و معناشناسی را در حوزه فهم فقهی قرآن و روایات و ارتباط آن با علم اصول فقه بررسی و تبیین نماید و برای این منظور بحث مختصری درباره معناشناسی و ادوار هرمنوتیک آورده شده است .