بررسی برچسب انرژی ساختمان در ایران با رویکرد مدیریت مصرف انرژی

از جمله بخش‌های اصلی مصرف‌کننده انرژی در ایران ساختمان است؛ به‌طوری‌که این میزان مصرف انرژی بسیار بیشتر از متوسط میزان مصرف انرژی در کشورهای توسعه‌یافته می باشد. یکی از راه های کاهش مصرف انرژی که سالیانی است در جهان مورد توجه قرار گرفته، استفاده از برچسب انرژی ساختمان است. در این مقاله پس از بررسی تقسیم‌بندی اقلیمی در ایران، استانداردهای مربوط به برچسب انرژی ساختمان و ضوابط مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان بیان می‌گردد. سپس مقررات مذکور روی یک ساختمان نمونه بررسی می شود. در پایان پارامترهای بهینه‌سازی مصرف انرژی ساختمان و میزان ارتقای رده برچسب انرژی ساختمان نمونه مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد. نتایج نشان می‌دهند که مطلوب‌ترین شرایط مصرف انرژی ساختمان نمونه در حالت اولیه مربوط به اقلیم‌های2 و 8 و در حالت بهبودیافته مربوط به اقلیم‌های1 و 2 می‌باشد. کمترین تاثیر بهینه سازی مصرف انرژی ساختمان در اقلیم 8 و بیشترین تاثیر بهینه سازی ساختمان از لحاظ مصرف انرژی را در اقلیم های3، 4 و 5 شاهد هستیم. لذا اجرای راه‌کارهای مذکور در اقلیم های پرمصرف 3، 4 و 5 بیشترین صرفه اقتصادی را خواهد داشت. ضمناً رعایت اصول مقررات ملی ساختمان در ابتدای طراحی با هدف کاهش مصرف انرژی، در اقلیم 8 ضروری است.