اهمیت مدیریت زمان در استراتژی و مهندسی تولید

بدون شک موفقیت یا شکست هر سازمان در گرو توانایی آن در تعریف راهبردی اثربخش به‌منظور کسب مزیت رقابتی پایدار جهت خلق ارزش‌های بلندمدت است. به‌منظور کسب قابلیت رقابت‌پذیری لازم است تا مدیران هر شرکت یا سازمان با اخذ تصمیمات مناسب در حوزه‌های تصمیم مهندسی تولید و عملیات، اهداف عملکردی مجموعه تحت اشراف خود همچون سرعت و انعطاف را تامین کنند. شرکت‌هایی که روزگاری از طریق کاهش هزینه، تمایز، صرفه‌جویی و کیفیت رقابت می‌کردند، امروزه به‌دنبال کسب مزیت رقابتی به‌واسطه راهبردهای مبتنی بر زمان هستند. در این مقاله، ضمن تبیین مفهوم و اهمیت مدیریت زمان در فرایندهای تولید و ضرورت اولویت‌دادن تحلیل‌های راهبردی بر فناوری، اهداف و راهبردهای سه‌گانه مبتنی بر زمان تشریح می‌شود. در ادامه، ساخت و تولید مبتنی بر زمان، به‌عنوان راهبردی مبتنی بر زمان برای شرکت‌های تولیدی معرفی می‌گردد. پس از تبیین راهبردهای بنیادین کاهش زمان چرخه؛ یعنی حذف و موازی‌سازی، چارچوبی متشکل از شش فعالیت اعم از ساده‌سازی، استانداردسازی، یکپارچه‌سازی، دسترسی و کنترل، در ساخت و تولید مبتنی بر زمان، به‌عنوان ابزارهایی برای کاهش زمان تناوب ارایه می‌شود.