روش های مدلسازی عددی نشست ذرات درمسائل صنعتی

مدلسازی عددی به منظور تسلط بر جزئیات پیچیده نشست ذرات در مسائل صنعتی، اهمیت بسیاری دارد. شرایط و معادلات حاکم بر مدلسازی عددی تشکیل لایه نشست با توجه به عوامل موثر و نیروهای تاثیرگذار، متفاوت می باشد. در تحقیق حاضر، پیشنهادی در خصوص استفاده از شرایط و معادلات حاکم بر نشست ذرات، ارائه شده است. روش های مدلسازی عددی برحسب دو دیدگاه لاگرانژی و اویلری تقسیم می شوند. برای مدلسازی نشست ذرات در نسبت حجمی بیشتر از310 از روش های اویلری و در نسبت حجمی کمتر از310 از روشهای لاگرانژی، استفاده می شود. در میان روش های اویلری، روش دریفت فلاکس متداول تر است. در روش های لاگرانژی، اگر ذرات کوچک باشند (نانومتری) و نسبت حجمی کمتر از 610 باشد به دلیل بیشتر بودن نیروی واندروالسی بین ذرات و محل نشست، از شرط دیوار چسبناک استفاده می شود. بعلاوه با افزایش اندازه ذرات، باید احتمال بازگشت دوباره آنها به جریان بررسی شود و در صورت بالا بودن سرعت جریان باید احتمال جدایش ذرات از لایه رسوب در نظر گرفته شود. دما نیز بر نشست ذرات تاثیرگذار است. افزایش دما باعث تغییر فاز ذرات و در نتیجه آن نشست آن ها در هنگام برخورد به سطح می گردد.