تحلیل حساسیت در لوله‌های کامپوزیتی فلزی با اتصالات چسبی تحت بارگذاری کششی

در این مقاله اثر نرخ جابجایی در بارگذاری کششی بر استحکام (نیروی بیشینه و تغییر طول) اتصال چسبی در لوله‌های ساخته شده از فلز و مواد کامپوزیتی شیشه اپوکسی و کربن اپوکسی بررسی شده است. بدین منظور نمونه های مختلف از لوله های متصل به هم با ضخامت و طول ناحیه چسب خور مختلف (طول 10، 20 و 30 میلیمتر و ضخامت 0.25، 0.10 و 0.40 میلیمتر)، ساخته شد. سپس نمونه ها تحت بارگذاری کششی با نرخ های مختلف جابجایی (0.5، 5 و 50 میلیمتر بر دقیقه) قرار گرفته و در ادامه، میزان تحمل بار و نوع خرابی آن‌ها مشخص گردید. بر اساس نتایج، با افزایش مقدار نرخ جابجایی در بارگذاری کششی در هر یک از نمونه‌های کربن اپوکسی، نیروی بیشینه افزایش یافت. با افزایش نرخ جابجایی در بارگذاری کششی، ناحیه شکست از قسمت اتصال چسبی به قسمت مواد کامپوزیتی تغییر یافت. در مورد نمونه های شیشه اپوکسی، می توان ابراز داشت که افزایش نرخ جابجایی در بارگذاری کششی، به تدریج باعث افزایش نیروی بیشینه شد. در نهایت، بر اساس تحلیل حساسیت مشخص شد که آنالیز رگرسیون برای هر دو تابع هدف نیروی بیشینه و تغییر طول، بطور مناسبی، معتبر نبوده است.