مطالعه تجربی جهت‌گیری مسیر ابزار در فرزکاری قطعات جدارنازک یک‌سرگیردار

انتخاب بهینه استراتژی های مسیر و جهت گیری ابزار در فرایند فرزکاری مسئله ای مهم در ماشینکاری قطعات جدارنازک مانند پره ها و ایرفویل هاست. انتخاب مناسب منجر به صرفه‌جویی در زمان ماشینکاری و بهبود کیفیت سطح قطعه کار و افزایش عمر ابزار می شود و علاوه بر بالارفتن قابلیت تولید، هزینه ها را نیز کاهش می‌دهد. در این مقاله، آثار جهت گیری ابزار در ماشینکاری سطوح انحنادار قطعات جدارنازک آلومینیومی یک‌سرگیردار به‌وسیله فرایند فرزکاری سه‌محوره با فرز انگشتی سرکروی مورد بررسی قرار گرفته است تا بهترین صافی و یکپارچگی سطح ماشینکاری شده و کمترین مقادیر نیروهای ماشینکاری به‌دست آید. چهار استراتژی مورد بررسی عبارت‌اند از: عرضی رو به داخل، عرضی رو به خارج، طولی رو به داخل و طولی رو به خارج. در حین فرزکاری نیروهای میانگین ماشینکاری در جهات مختلف اندازه گیری می‌شوند و توپوگرافی سطحی ماشینکاری‌شده به‌وسیله میکروسکوپ نوری ارزیابی می‌شود و در انتها روی نمونه ها تست زبری سنجی انجام می شود. براساس اندازه‌گیری نیروهای فرزکاری، زبری سنجی و بررسی توپوگرافی سطوح ماشینکاری‌شده مشخص می شود که در فرزکاری سطوح انحنادار قطعات جدارنازک آلومینیومی یک‌سرگیردار، روش عرضی رو به داخل بهترین استراتژی فرزکاری و حالت طولی رو به خارج، غیرمطلوب‌ترین استراتژی مسیر حرکت ابزار فرزکاری می باشد.