بررسی میزان شیوع انگل های روده ای و ریسک فاکتورهای آن در ساکنین مناطق غربی استان مازندران

سابقه و هدف: با وجود افزایش آگاهی وتوسعه سطح بهداشت جامعه، امروزه انگل های روده ای همچنان یکی ازمعضلات بهداشتی می باشند. باتوجه به عدم وجودآمار دقیق ازمیزان شیوع انگل های روده ای در غرب استان مازندران، هدف از مطالعه حاضر بررسی وضعیت وضعیت کنونی شیوع انگل های روده ای و ریسک فاکتورهای مرتبط با آن در این مناطق بود.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی بوده که بر روی 880 نفر از مراجعه کنندگان به مراکز و خانه های بهداشت شهری و روستایی شهرستان های غرب استان مازندران (چالوس، تنکابن و رامسر) انجام شد. پس از اخذ رضایت کتبی، نمونه ها با روش های مستقیم، پارازیت تست (فرمالین اتر)، رنگ آمیزی تری کروم و رنگ آمیزی زیل نیلسون اصلاح شده (اسید فست) آزمایش شدند.یافته ها: میزان شیوع انگل های روده ای در شهرستان های غربی استان مازندران 8/13 درصد بود. شیوع آلودگی در مردان 65 نفر (5/6 درصد) و در زنان 56 نفر (1/8 درصد) گزارش شد. در مطالعه حاضربلاستوسیستیس هومنیس 3/6 درصد، ژیاردیا لامبلیا 5/4 درصد، انتامباکولی 9/0 درصد، انتاموباهیستولیتیکا/ دیسپار 5/0 درصد،کیلوماستیکس مسنیلی 1/0 درصد، یدامبابوچلی 2/0 درصد، کریپتوسپوریدیوم 2/0 درصد، استرونژیلوئیدس استرکورالیس 6/0 درصد، تنیا ساژیناتا 2/0 درصد، کرم های قلابدار 1/0 درصدگزارش گردید. همچنین عفونت توام ژیاردیا و انتامبا کولی نیزدر یک نفر (1/0 درصد) مشاهده شد.استنتاج: میــزان آلودگی بـه انگـل هـای روده ای در استان مازندران بـراسـاس تحقیقـات انجـام شده طی سال های گذشته رو به کاهش است که دلیل آن را می توان به ارتقـای سـطح آگاهی بهداشـت مـردم، بهبـود نـسبی در زمینه بهداشت محیط، تصفیه فاضلاب های شـهری وکـاهش آلـودگی انگلی سبزیجات نسبت داد.

Prevalence of Intestinal Parasitic Infections and Associated Risk Factors In West of Mazandaran Province, Iran

Background and purpose: Despite increasing awareness and developments in community health, intestinal parasitic infections are still a problem. There is no accurate statistics about the prevalence rate of intestinal parasites in west of Mazandaran province. The aim of this article was to investigate the present prevalence of intestinal parasites and survey of their risk factors in this region.Materials and methods: A crosssectional research was carried out in 880 individuals attending rural and urban health centers in west of Mazandaran (Ramsar, Tonekabon and Chalus). Written consents were obtained and fecal specimens were collected from each person and tested by direct methods, formalinether, trichrome, and acid fast staining.Results: The overall prevalence rate of intestinal parasitic infections was 13.8%. The prevalence rate of parasites in males and females were 6.5% (n=65) and 8.1% (n=56), respectively. The following parasitic infections were found: Blastocystishominis (6.3%), Giardia intestinalis (4.5%), Cryptosporidium (0.2%), Entamoeba histolytica/dispar (0.5%), Entamoeba coli (0.9%), Chilomastixmesnili (0.1%), Iodamoeba butchlii (0.2%), Strongyloides stercoralis (0.6%), Taenia saginata (0.2%), and Hookworm (0.1%). Also, mixed infection with Giardia and E.coli was observed in in one sample (0.1%).Conclusion: The prevalence rate of intestinal parasites in Mazandaran province was reduced compared to the rates reported in previous studies. This might be due to increasing awareness of people, improved environmental health and wastewater treatment, and reducing parasitic contamination of vegetables.