بررسی نحوه مصرف داروهای پیشگیری زخم ناشی از استرس در بخش مراقبت های ویژه کودکان بیمارستان بوعلی سینا ساری

سابقه و هدف: زخم ناشی از استرس یا بیماری مخاطی وابسته به استرس (stress related mucosal disease)، عامل مهم ایجاد عوارض و مرگ در بخش مراقبت های ویژه می باشد. عدم پیشگیری دارویی از زخم های وابسته به استرس های فیزیولوژیک، منجر به افزایش نقص عضو و مرگ و میر شده و استفاده غیر ضروری از داروهای مورد استفاده، بیماران را در معرض عوارض مهم و نیز تحمیل هزینه های اضافی قرار می دهد. هدف از این مطالعه بررسی نحوه مصرف داروهای مورد استفاده در پیشگیری زخم های ناشی از استرس در بخش مراقبت های ویژه اطفال در بیمارستان آموزشیدرمانی بوعلی سینا ساری بود.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی طی سال 1393 در بخش مراقبت های ویژه کودکان بیمارستان بوعلی سینا ساری بر روی بیمارانی که داروی پیشگیری زخم ناشی از استرس دریافت کرده بودند، انجام شد. اطلاعات بیماران و شاخص های فیزیولوژیک در ارتباط با موارد مصرف داروهای پیشگیری از زخم های ناشی از استرس، مقدار تجویزی، فواصل و مدت مصرف بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، نرم افزار spss16 و >0/05p به عنوان اختلاف معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: از میان 78 بیمار بستری شده، 40 بیمار حداقل یک داروی پیشگیری زخم ناشی از استرس را دریافت کردند و رانیتیدین معمول ترین داروی مصرفی بود (85 درصد بیماران). شایع ترین علل تجویز این داروها به ترتیب سپسیس (20 درصد)، npo (nothing per oral) همراه با تشنج (20 درصد)، npo به تنهایی (15 درصد)، انتوباسیون (5/12 درصد) و کوآگولوپاتی (5/7 درصد) بودند. بر اساس گایدلاین، تنها برای 5/42 درصد از بیماران، داروی پیشگیری زخم ناشی از استرس، به درستی تجویز شد.استنتاج: در این مطالعه، 5/57 درصد بیماران بدون وجود اندیکاسیون، داروهای پیشگیری زخم ناشی از استرس دریافت کردند. بنابراین توجه عملی بیش تر نسبت به اجرای گایدلاین ها جهت کاهش مصرف داروهای پیشگیری زخم ناشی از استرس نیاز می باشد.

|Evaluation of PICU Stress Ulcer Prophylaxis in Sari Bu-Ali Sina Hospital

Background and purpose: Stress ulcer or stress related mucosal disease (SRMD) is an important cause of morbidity and mortality in intensive care units. No drug prophylaxis for SRMD increase the rate of morbidity and mortality. Unnecessary use of drugs results in adverse drug reactions and impose additional costs. The purpose of this study was to investigate the medications used for stress ulcer prophylaxis in pediatric intensive care unit (PICU) in Sari BuAli Sina Hospital.Materials and methods: This crosssectional study was done in PICU patients who received stress ulcer prophylaxis during 2014. Data and physiologic parameters related to stress ulcer prophylactic drugs, the dosage, dosing interval, and duration of medications were recorded. SPSS16 was used for data analyses.Results: Stress ulcer prophylactic drugs were used in 40 patients of all 78 cases and ranitidine was the most commonly used drug (85%). The most frequent indication to prescribe these drugs were sepsis (20%), NPO (nothing per oral) with seizure (20%), NPO (15%), intubation (12.5%), and coagulopathy (7.5%). According to the guidelines, stress ulcer prophylactic drugs were correctly prescribed only in 42.5% of the patients.Conclusion: In this study, most of the cases received stress ulcer prophylactic drugs with no true indication. Therefore, more practical notice is needed to act according the guidelines for reducing the unnecessary administration of medication.