تشخیص ژن های blaimp، blavim و oprd در سویه های سودوموناس آئروژینوزای جدا شده از بیماران سوختگی

سابقه و هدف: شیوع جدایه های سودوموناس آئروژینوزای مقاوم به آنتی بیوتیک، درمان بیماران سوختگی رابا مشکل مواجه کرده است. لذا هدف از این مطالعه، تشخیص ژن های blaimp، blavim و oprd در سویه های سودوموناس آئروژینوزای جدا شده از بیماران سوختگی بوده است.مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی حاضرکه در فاصله سال های 93 تا 94 روی ایزوله های سودوموناس آئروژینوزا جدا شده ازبیماران سوختگی بستری دربیمارستان سوانح سوختگی شهیدمطهری شهرتهران انجام شد، تست های حساسیت ضدمیکروبی با استفاده از روش های دیسک دیفیوژن انجام گردید و برای شناسایی سویه های تولیدکننده متالوبتالاکتاماز از روش دیسک ترکیبی استفاده شد. فراوانی ژن های blaimp1، blavim1 وoprd با استفاده از روش pcr و sequencing مورد بررسی قرارگرفت.یافته ها: از 100ایزوله سودوموناس آئروژینوزا ، 95 سویه مقاوم به ایمی پنم و مروپنم بودند که در این میان، 81 سویه تولیدکننده متالوبتالاکتاماز بودند. 13 سویه سودوموناس آئروژینوزا دارای ژن blaimp1بودند ولی هیچ یک از ایزوله ها ژن blavim1 را نداشتند. سویه های واجد قطعه های بزرگ تر در ژن oprd دارای توالی الحاقی isppu21 و ispa1328 بودند.استنتاج: می توان با شناسایی الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی و بتالاکتامازها از انتشار سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک جلوگیری کرد.