بررسی رابطه پوسیدگی های شدید دندانی در دوران کودکی (s-ecc) با شاخص توده بدن (bmi) در کودکان 2-4 ساله مهدکودک های سطح شهر تهران

سابقه و هدف: پوسیدگی‌های زودرس و شدید دندان در دوران کودکی (secc) یکی از مشکلات مرتبط با سلامت دهان و دندان کودکان می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه پوسیدگی‌های شدید دندانی در دوران کودکی (secc) با شاخص توده بدنی (bmi) در کودکان 4 2 ساله مهدکودک‌های شهر تهران در سال تحصیلی 90 1389 انجام شد.مواد و روش‌ها: در این تحقیق مورد شاهدی، 300 کودک مبتلا به secc و 300 کودک سالم به عنوان گروه شاهد به‌صورت نمونه‌های تصادفی متوالی از مهدکودک‌های شهر تهران انتخاب و ازطریق پرسشنامه ومعاینه بررسی شدند. متغیرهای دموگرافیک، وزن، قد، نوع تغذیه، مصرف شیر و چگونگی آن به همراه شاخص bmi در آنان تعیین و شیوع پوسیدگیsecc بر حسب متغیرهای مختلف به دست آمد. داده‌های تحقیق با آزمون‌های chisquare و آنالیز logistic regression از نظر آماری بررسی شد.یافته‌ها: متغیر جنس و نوع تغذیه در 2 سال اول زندگی، چگونگی مصرف شیر و داشتن عادت‌های غذایی خاص بر بروز یا عدم ابتلا کودکان به secc تاثیر داشته است(05/0>p). در 5/40 درصد کودکان پسر و 2/51 درصد کودکان دختر، تغذیه در 2 سال اول زندگی با شیر مادر و شیر خشک صورت گرفته بود. 9/71 درصد کودکان پسر و 4/80 درصد کودکان دختر، مکمل غذایی و 6/70 درصد کودکان پسر و 4/72 درصد کودکان دختر، تنقلات مصرف می‌کردند. دختران و پسران مقادیر میانگین مشابهی از نظر متغیرهای وزن، سن و قد داشته و فقط از نظر dmft، دختران وضعیت نامناسب‌تری نسبت به پسران نشان دادند(05/0>p).  تفاوت آشکاری از نظر مقادیر bmi در دو گروه سالم و مبتلا به secc دیده نشد(05/0>p).استنتاج: رابطه آشکاری بین شاخص توده بدنی و ابتلا به پوسیدگی‌های دندانی زودرس دوران کودکی دیده نشد.