سبک های دلبستگی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان به عنوان پیش بینی کننده های اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان

سابقه و هدف: از آن جا که موارد زیادی از اختلال استرس پس از سانحه (ptsd) در میان جانبازان ایرانی مشاهده می شود و با افت شدید عملکرد شغلی و اجتماعی همراه بوده، شناسایی متغیرهای دخیل در خطر ابتلا به آسیب روانی حائز اهمیت است. از این رو هدف از این مطالعه بررسی رابطه سبک های دلبستگی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان با اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان بود.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی روی 56 نفر از جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مراجعه کننده به مراکز درمانی تحت نظارت بنیاد شهید انجام گردید. ابتدامصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلالات محور i (scidi) به منظور اطمینان از تشخیص و آگاهی از اختلالات همبود اجرا شد. سپس سه پرسش نامه چک لیست ptsd، دلبستگی و تنظیم شناختی هیجان برای پاسخ دهی در اختیار مبتلایان قرار گرفت.یافته ها:ptsd با سبک دلبستگی ایمن رابطه معنی داری نداشت(182/0= r) ولی با سبک دلبستگی ناایمن (به ویژه دوسوگرا اضطرابی) رابطه مثبت و معنی داری داشت (01/0> p). هم چنین ptsd با راهبردهای تنظیم شناختی هیجان رابطه معنی داری داشت به ویژه راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان ونشانه هایptsd رابطه مثبت ومعنی داری نشان دادند(01/0> p).استنتاج: مطابق با یافته ها سبک دلبستگی ناایمن به طور مسقیم با اختلال ptsd در ارتباط است و می تواند عامل زمینه ساز ابتلا به این اختلال باشد. هم چنین شیوه تنظیم شناختی هیجان نیز می تواند پیش بینی کننده مناسبی برای خطر ابتلا به ptsd باشد.