ارزیابی حساسیت دارویی وریکونازول و ایتراکونازول نسبت به 90 ایزوله محیطی و بالینی آسپرژیلوس فلاووس

سابقه و هدف: آسپرژیلوزیس تهاجمی بیماری شدید و کشنده ای می باشد که غالباً در افراد مبتلا به ضعف ایمنی اتفاق می افتد. آسپرژیلوس فلاووس به عنوان دومین عامل اصلی آسپرژیلوزیس تهاجمی بعد از آ. فومیگاتوس محسوب می شود. از آن جایی که اطلاعات محدودی در رابطه با حساسیت دارویی آسپرژیلوس فلاووس به تری آزول ها در ایران وجود دارد، هدف از مطالعه حاضر ارزیابی حساسیت ایزوله های آ.فلاووس به دست آمده از نمونه های بالینی و محیطی به داروهای ضد قارچی وریکونازول و ایتراکونازول بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 400 نمونه بالینیو محیطی از سه استان مازندران، تهران و مشهد جمع آوری شد. ایزوله های آسپرژیلوس فلاووس با بررسی مولکولی (pcr و سکوانسینگ) به صورت قطعی شناسایی شدند. در مرحله بعد حساسیت این ایزوله های به دست آمده به دو داروی ضد قارچی ایتراکونازول و وریکونازول با روش clsi (m38a2) مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: 90 ایزوله آ. فلاووس (30 مورد نمونه بالینی و 60 مورد نمونه محیطی) به دست آمد. همه ایزوله های مورد بررسی mic<1 را نشان دادند به جز دو مورد از نمونه های محیطی که mic آن ها micro;g/ml2 بود. mic90 ایزوله ها برای وریکونازول و ایتراکونازول به ترتیب micro;g/ml 5/0، micro;g/ml 5/0 و mic50 ایزوله ها برای این دو دارو به ترتیب micro;g/ml 25/0، micro;g/ml 25/0 به دست آمد.استنتاج: با مقایسه cutoff اپیدمیولوژیکی تعیین شده برای آسپرژیلوس فلاووس، نتایج مطالعه حاضر نشان از بروز مقاومت احتمالی در دو گونه جدا شده از محیط در برابر ایتراکونازول می باشد که می تواند هشداری برای بروز مقاومت جدی در ایزوله های گزارش شده از ایران باشد.

Antifungal Susceptibility Testing of 90 Clinical and Environmental Isolates of Aspergillus flavus to Voriconazole and Itraconazole

Background and purpose: Invasive aspergillosis (IA) is a leading cause of morbidity and mortality in patients with decreased immune status. Aspergillus flavus is the second most common species causing invasive aspergillosis after A. fumigatus. According to limited information on the antifungal susceptibility test against A. flavus in Iran, in this study we aimed at evaluating the antifungal susceptibility of two antifungal agents including itraconazole and voriconazole against clinical and environmental isolates of A. flavus.Materials and methods: Four hundred clinical and environmental samples were collected from Mazandaran, Tehran and Khorasan Razavi provinces. The identification of A. flavus isolates were confirmed by sequencing of beta;tubulin gene. The MICs of itraconazole and voriconazole for all isolates of A. flavus were determined by the guidelines proposed by Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) M38A2 for filamentous fungi.Results: Ninety isolates of A. flavus were identified from clinical (n=30) and environmental (n=60) samples. MIC results of all A. flavus isolates showed susceptibility to antifungal agents, except for two environmental isolates that demonstrated MIC= 2 mu;g/ml for itraconazole. MIC50, MIC90 and Geometric mean of itraconazole for A. flavus isolates were 0.25, 0.5, and 0.21 mu;g/ml, respectively. The MIC50, MIC90 and Geometric mean of voriconazole were 0.25, 0.5 and 0.27 mu;g/ml, respectively.Conclusion: In comparison to determined epidemiological cutoff value of A. flavus, our data have shown a probable resistance in two isolates of A. flavus against itraconazole which draws attention on emergence of full resistance A. flavus isolates from Iran.