بررسی انتشار ژن ant(2′′) Ia در اشریشیا کلی‌های مقاوم به آمینوگلیکوزید جدا شده از ادرار به روش PCR

سابقه و هدف: اشریشیاکلی از شایع‌ترین عوامل اتیولوژیک عفونت مجاری ادراری است. غیرفعال‌سازی آنزیماتیک آمینوگلیکوزید توسط آنزیم‌های تغییردهنده‌ی آمینوگلیکوزیدها(ames) اصلی‌ترین مکانیسم مقاومت به این داروها در اشریشیاکلی می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع ژن مقاومتی ant(2′′) iaدر میان نمونه‌‌های بالینی اشریشیاکلی جدا شده از ادرار با روش pcr می‌باشد.مواد و روش‌ها: در 276 نمونه اشریشیاکلی جدا شده از ادرار، الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی در مقابل آنتی‌بیوتیک‌های جنتامیسین، توبرامایسین، کانامایسین، آمیکاسین و نتیل‌میسین (mast, uk) با روش انتشار دیسک با رعایت اصول clsi تعیین شد. dna نمونه‌‌ها استخراج و جهت تشخیص ژن‌ مقاومتی ant(2′′) ia از روش pcr استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد 63/24 درصد از جدایه‌‌های اشریشیاکلی به توبرامایسین، 18/23 درصد به کانامایسین، 01/21 درصد به جنتامیسین، 15/6 درصد به نتیل‌میسین و 62/3 درصد به آمیکاسین مقاوم بودند. در 88/47 درصد از نمونه‌های اشریشیا کلی ژن‌ ant(2′′) ia شناسایی شد.استنتاج: از آن‌جایی‌که شیوع مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های آمینوگلیکوزیدی به دلیل انتقال مقاومت در میان باکتری‌ها توسط عناصر قابل انتقال نظیر ترانسپوزون‌ها و پلاسمیدها بالاست، لذا ردیابی مسیرهای انتقال مقاومت در بین باکتری‌های مختلف بسیار مهم است.