فراوانی مقاومت القایی به کلیندامایسین و تحلیل پروفایل مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی در استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین

سابقه و هدف: کلیندامایسین به عنوان یک آنتی‌بیوتیک موثر بر عفونت های شایع ناشی از سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین مورد توجه می‌باشد. نوع مقاومت دائمی و القایی در انتخاب آن به عنوان یک آنتی‌بیوتیک موثر اهمیت دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی مقاومت القایی نسبت به کلیندامایسین در ایزوله‌های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و تجزیه و تحلیل پروفایل مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه 250 ایزوله بالینی استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از روش‌های بیوشیمیایی، مولکولی و حساسیت آنتی‌بیوتیکی مورد بررسی قرار گرفتند و پس از تعیین حساسیت به اریترومایسین، به منظور تعیین مقاومت دائمی و القایی با استفاده از تست d بر اساس دستورالعمل clsi مورد ارزیابی واقع شدند.یافته‌ها: از مجموع 250 ایزوله بالینی استافیلوکوکوس اورئوس، (52 درصد)130ایزوله مقاوم به متی‌سیلین جدا شد و از بین ایزوله‌های مقاوم به متی‌سیلین، (90 درصد) 118 ایزوله مقاوم به اریترومایسین تعیین گردید و از بین این ایزوله‌ها به ترتیب (88 درصد) 105، (7 درصد) 9 و (3 درصد) 4 ایزوله دارای مقاومت دائمی، مقاومت القایی و فنوتیپ ms بودند.استنتاج: درمان بیماران مبتلا به عفونت‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین با مقاومت القایی به کلیندامایسین منجر به مقاومت دائمی و در نتیجه شکست درمان می‌شود. با توجه به افزایش مقاومت دائمی در ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین، به نظر می‌رسد استفاده از تست dبرای تمایز آن با مقاومت القایی و تشخیص نوع درمان الزامی است.