اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر افسردگی

سابقه و هدف: رفتار درمانگری‌ دیالکتیکی درمانی نوپاست که در مراکز علمی معتبر جهان بسیار مورد توجه و کاربرد برای فوریت‌ها و مداخله در بحران‌ها و درمان بیماران آشفته ‌و ‌اختلال‌های پیچیده قرار گرفته است. هدف‌ پژوهش‌ حاضر ‌بررسی ‌اثر‌بخشی‌ رفتاردرمانی ‌دیالکتیکی ‌در ‌درمان بود.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی، با دو گروه آزمایشی (رفتار درمانی دیالکتیک) و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، مشتمل بر کلیه مادران کودکان مبتلا به اختلالات‌روانی با‌ تشخیص‌ اختلال ‌افسردگی ‌بودند. نمونه پژوهش‌ شامل ‌16 ‌آزمودنی (دو ‌گروه ‌8 ‌نفره) بود ‌که ‌به ‌روش ‌نمونه‌گیری در ‌دسترس انتخاب شدند. گروه‌ آزمایش ‌در ‌سه ‌مرحله پیش ‌از ‌شروع ‌درمان، مهارت‌آموزی ‌گروهی و ‌پیگیری مورد مطالعه قرار‌گرفتند. ابزار اندازه‌گیری شامل پرسشنامه‌ی ‌افسردگی‌بک بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تی برای نمونه‌های همبسته مورد تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای رفتاردرمانی‌ دیالکتیک در متغیر افسردگی تفاوت معنی دار وجود دارد (001/0p<).استنتاج: برنامه رفتاردرمانی ‌دیالکتیکی به شیوه‌ی‌ گروهی می‌تواند جزء برنامه‌های‌ مداخلاتی در سطوح گروه‌های هدف مراکز روان درمانی قرار گیرد و به کاهش افسردگی درمانجویان کمک نماید. مولف مسئول: نرگس زمانی nargeszamani@iauh.ac.ir e mail:1. 2. 3. 4.