مقایسه اثر بخشی ریلکسیشن پیشرونده، ترکیب ریلکسیشن با تحریکات ریتمیک نوری و ترکیب ریلکسیشن با تحریکات ریتمیک صوتی بر ضربان قلب و فشار خون دانشجویان

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه مقایسه سه روش ریلکسیشن، ترکیب ریلکسیشن با تحریکات ریتمیک نوری و ترکیب ریلکسیشن با تحریکات ریتمیک صوتی بر ضربان قلب و فشار خون دانشجویان بود.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع آزمایشی بود که بر روی 36 نفر از دانشجویان دانشکده روان‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی انجام شد. این 36 نفر به صورت تصادفی از بین داوطلبان انتخاب شدند و پس از انتخاب به سه گروه 12 نفری اوّل، دوّم و سوّم تقسیم شدند. برای گروه اوّل 5 جلسه 15 دقیقه‌ای ترکیب ریلکسیشن و تحریکات پریودیک نوری، برای گروه دوّم 5 جلسه 15 دقیقه‌ای ترکیب ریلکسیشن و تحریکات پریودیک صوتی، و برای گروه سوّم 5 جلسه 15 دقیقه‌ای ریلکسیشن اجرا شد. فشارخون و ضربان قلب آزمودنی‌های هر دو گروه قبل از جلسه اوّل و در پایان جلسه پنجم اندازه‌گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی lsd و با استفاده از نسخه 15 نرم‌افزار spssتحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان آرامش ایجاد شده (میزان کاهش ضربان قلب و فشارخون) در روش‌های ترکیب ریلکسیشن با تحریک پریودیک نوری و صوتی بیش از روش ریلکسیشن به تنهایی است.استنتاج: با توجه به یافته‌های این تحقیق می‌توان گفت. تحریکات ریتمیک نوری و صوتی میزان اثربخشی روش ریلکسیشن را افزایش می دهد.