اثر محافظتی نانوسریا در جلوگیری از آسیب میتوکندریایی در جنین موش های سوری دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

سابقه و هدف: دیابت بارداری به افزایش گلوکز خون در دوران بارداری که برای اولین بار شروع یا تشخیص داده شود گفته می‌شود. آسیب میتوکندریایی و استرس اکسیداتیو بیش‌ترین اهمیت را در ایجاد عوارض دیابت دارند. نانوذرات سریم اکساید دارای خواص آنتی‌اکسیدانتی می‌باشد. در این مطالعه اثر محافظتی نانوسریا در جلوگیری از آسیب میتوکندری ایجاد شده به دنبال القاء دیابت بررسی شد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه موش‌ها به پنج گروه کنترل، دیابتی، نانوسریا، دیابت + نانوسریا ، و دیابت + ویتامین e تقسیم شدند. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین (mg/kg ip 60) القا شد. قند خون در روزهای 1،5،10 و 15 بارداری بررسی گردید. قندخون بالاتر از mg/dl200 به عنوان دیابتی در نظر گرفته شد. در روز 16 بارداری جنین‌ها با عمل سزارین خارج شده و میتوکندری آن‌ها با روش سانتریفیوژ متعدد جداسازی شد. سپس فاکتورهای استرس اکسیداتیو و آسیب میتوکندریایی اندازه‌گیری شدند.یافته‌ها: دیابت باعث افزایش معنی‌دار (05/0< p) تولید گونه‌های فعال اکسیژن، لیپید پراکسیداسیون و اکسیداسیون گلوتاتیون در میتوکندی‌های جدا شده از جنین مادر دیابتی شد. تجویز نانوسریا (mg/kg60) به صورت معنی‌داری (05/0< p). باعث جلوگیری از بروز عوارض ناشی از دیابت بارداری در میتوکندری جنین موش‌ها شد. هم‌چنین عملکرد میتوکندری‌ها به صورت معنی‌داری در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل کاهش پیدا کرد که تجویز نانوسریا باعث مهار معنی‌دار سمیت میتوکندریایی ناشی از دیابت گردید (05/0< p).استنتاج: نانوذرات سریم اکساید اثرات معنی‌داری را در جلوگیری از استرس اکسیداتیو و آسیب میتوکندریایی ناشی از دیابت بارداری نشان داد که می‌تواند جهت کاهش عوارض دیابت بارداری پیشنهاد گردد.