مقایسه حافظه و هیجان در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس و افراد سالم

سابقه و هدف: بیماری مالتیپل اسکلروزیس یکی از مهم‌ترین اختلالات سیستم عصبی مرکزی است و با وجود این که اختلالات شناختی عمده در این بیماری تشخیص داده شده‌اند، اما مشکلات شناختی ضعیف و حتی متوسط در این دسته از بیماران مورد توجه چندانی نبوده است. در پژوهش حاضر هدف مقایسه حافظه و هیجان در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس و افراد سالم بود.مواد و روش‌ها: در یک روش علی مقایسه‌ای پس‌رویدادی و با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی از بین تمام بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیسی که در مرکز ام.اس بیمارستان الزهرا اصفهان بودند، 167 نفر به عنوان گروه بیمار انتخاب شدند و 68 نفر از همراهان بیماران هم جزو گروه سالم قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش تست نشانه چهره در 90 و 300 ثانیه، تست جمع زدن اعداد متوالی به صورت شنیداری و پرسشنامه روان‌عصب‌شناختی همراه بیمار بود. برای تحلیل داده‌ها از نرم افزار spss استفاده و علاوه بر آمار توصیفی از ضریب همبستگی اسپیرمن، تحلیل کوواریانس و مانوا استفاده شد.یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل عوامل و تحلیل واریانس چندمتغیره حاکی از آن بود که تفاوت دو گروه سالم و بیمار با توجه به سه متغیر تست‌‌های نشانه چهره در 90 و 300 ثانیه و تست جمع زدن اعداد متوالی به صورت شنیداری معنادار بود (0001/0p<). در تست های نشانه چهره در 90 و 300 ثانیه، میانگین گروه بیمار بیش‌تر بود، اما در تست جمع زدن اعداد متوالی به صورت شنیداری گروه سالم نمرات بالاتری کسب کردند. ولی در مورد پرسشنامه روان‌عصب‌شناختی همراه بیمار تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (76/0= p).استنتاج: آسیب‌های حافظه و هیجان در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس به راحتی به کمک آزمون‌های استفاده شده در این مطالعه قابل ارزیابی است و این آزمون ها ابزار ساده و مفیدی را به بالین‌گرها و نورولوژیست‌ها معرفی می‌کند.