بررسی ارتباط فاکتور چسبنده babA2 با cagA و vacAs1 در بیماری های گاسترودئودنال ناشی از هلیکوباکتر پایلوری

سابقه و هدف: ژن‌های caga، vacas1و baba2 در هلیکوباکتر پایلوری از مهم‌ترین فاکتورهای ویرولانس مرتبط با بیماری‌های گاسترودئودنال هستند. میزان فراوانی و ارتباط این ژن‌ها با انواع بیماری‌های گوارشی در مناطق جغرافیایی مختلف، متفاوت است.هدف از این مطالعه تعیین ارتباط ژن‌های caga،vacas1 و baba2 در هلیکوباکتر پایلوری با بیماری‌های گاسترودئودنال بوده است.مواد و روش‌ها: در مطالعه توصیفی مقطعی حاضر 1500 بیمار مبتلا به بیماری‌های گاسترودئودنال مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره)کرمانشاه در سال 1392 وارد مطالعه شدند. از ناحیه کورپوس و آنتروم معده نمونه بیوپسی گرفته شد. نمونه‌های بیوپسی در محیط انتخابی کشت و به مدت 3تا 5 روز انکوبه گردید. کلونی‌های مشکوک به هلیکوباکتر پایلوری از لحاظ مورفولوژی، تست‌های بیوشیمیایی و pcr ژن urec مورد تایید و فراوانی ژن‌های caga، vacas1 و baba2 با استفاده از پرایمرهای اختصاصی به روش pcr مورد بررسی قرار گرفتند.یافته‌ها: فراوانی ژن های caga، vacas1 و baba2 در72 ایزوله هلیکوباکتر پایلوری مورد بررسی به ترتیب 89درصد، 58.3 درصد و 68 درصد بود. ارتباط معنی‌داری بین این ژنوتیپ‌ها و گاستریت و زخم پپتیک مشاهده نشد. فراوانی حضورترکیب سه‌تایی این ژن ها 3/40درصد بود و هم‌چنین baba2 با ژن‌های caga، vacas1 به ترتیب در 66 درصد و 43 درصد موارد حضور داشت.استنتاج: حضور ترکیب سه تایی ژن‌های baba2 ،caga و vacas1 در ایزوله‌های هلیکوباکتر پایلوری از بیماران مبتلا به زخم پپتیک بسیار بیش‌تر از بیماران مبتلا به گاستریت است. هر چند این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود اما به منظور دست یافتن به یک نتیجه بدون تناقض نیاز به یک مطالعه گسترده‌تر وجود دارد.