نقش اعتماد اجتماعی در تبیین اختلال‌های روانی در شهر کرمانشاه

سابقه و هدف: زمینه‌های اجتماعی که افراد در آن قرار دارند،از مهم‏ترین پیش‌بینی‏کننده‌های سلامت و بهزیستی آن‏ها است. هدف این مطالعه بررسی رابطه اعتماد اجتماعی و اختلال‌های روانی در جمعیت شهری کرمانشاه می‌باشد.مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی در زمستان 1392 در نمونه‌ای به حجم 476 نفر در شهر کرمانشاه انجام گرفت. انتخاب نمونه‌ها با روش نمونه‌گیری چندمرحله‏ای انجام گردید. ابزار مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت‌شناختی، پرسشنامه نشانگان اختلال‌های روانی(scl 90) و پرسشنامه اعتماد اجتماعی بود. داده‌ها در نرم افزار spss تحلیل و با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و همبستگی کانونی تحلیل گردید.یافته‌ها: میانگین سنی پاسخ‏گویان 72/9±33/30 بوده و 6/57% آنان زن بودند. آزمون همبستگی پیرسون در خصوص رابطه بین مولفه‌های اعتماد اجتماعی با ابعاد اختلال‌های روانی نشان داد که متغیر اعتماد به مردم، بیش‌ترین همبستگی منفی را با افکار پارانوئیدی و پس از آن با افسردگی داشته است. آزمون همبستگی کانونی نشان داد که از میان متغیرهای پیش‌بین، وزن خرده‌مقیاس اعتماد به دولت برابر با 91/0 بوده و واجد بیش‌ترین ارتباط با اولین متغیر ترکیبی (مکنون) حاصل از متغیرهای وابسته (مولفه‌های اختلال‌های روانی) است. میزان آزمون لمبدای ویلکز برابر87/0 بود، یعنی در حدود 13 درصد از واریانس متغیرهای وابسته توسط متغیرهای اعتماد پیش‌بینی می‌شوند.استنتاج: متغیر اعتماد اجتماعی، متشکل از اعتماد به دولت و اعتماد به مردم، تبیین‌کننده‌ی معنادار سلامت روان بوده و با کاهش اختلال‌های روانی مرتبط است. درمانگران می‌توانند موضوع اعتماد را در درمان اختلال‌های روانی مورد بررسی در این پژوهش مد نظر قرار دهند.