مقایسه تاثیر آموزش گروهی و مشاوره گروهی خودمراقبتی بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلابه دیابت نوع دو

سابقه و هدف: مهم‌ترین عامل زمینه ساز مرگ و میر بیماران دیابتی عدم انجام خودمراقبتی می‌باشد و یکی از راه‌های ارزیابی خودمراقبتی در بیماران دیابتی، سنجش هموگلوبین گلیکوزیله می‌باشد. روش‌های آموزشی مختلفی جهت بهبود خودمراقبتی استفاده شده است، با این وجود به نقش‌های آموزشی و مشاوره‌ای پرستار کم‌تر توجه شده است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر آموزش گروهی و مشاوره گروهی خودمراقبتی بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلابه دیابت نوع دو می‌باشد.مواد و روش‌ها: طی یک کارآزمایی بالینی 112 بیماردیابتی نوع دو مراجعه کننده به مرکزدیابت پارسیان مشهد در سال 1393 به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طورتصادفی به سه گروه مشاوره (37 نفر)، آموزش(37 نفر) و کنترل (38نفر) تقسم شدند. برنامه مشاوره گروهی و آموزش گروهی به مدت پنج جلسه 5/1 ساعته با فاصله سه روز درقالب گروه‌های 8 تا 10 نفره، بود. آزمایش hba1c قبل از مداخله و دو ماه پس از اتمام مطالعه، انجام گردید. داده‌های اصلی با استفاده از نرم افزارآماری spss نسخه 5/11، آزمون تی زوجی و آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: درصد hba1c بیماران مبتلا به دیابت قبل از مداخله در سه گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (133/0=p)، اما در مرحله بعد از مداخله، میزان hba1c به طور معنی‌داری در گروه مشاوره گروهی (9/0±3/8) و آموزش گروهی (1/1±5/8) نسبت به گروه کنترل (4/1±1/9) کاهش داشت (016/0>p).استنتاج: باتوجه به نتایج این تحقیق آموزش گروهی و مشاوره گروهی می‌تواند به ارتقاء مراقبت از خود بیماران مبتلا به دیابت کمک کند. پس می‌توان تلفیق آن‌ها را به عنوان یک روش آموزشی پیشنهاد کرد.