اثربخشی درمان فراشناختی گروهی بر اضطراب و آمیختگی فکر زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

سابقه و هدف: اضطراب و آمیختگی فکر جزء مشکلات شایع در اختلال اضطراب فراگیر می‌باشند. کنترل اضطراب و نگرانی دشوار است و نقص‌های جدی در کارکرد زندگی مبتلایان به همراه دارد. درمانی که بتواند این علائم را تسکین دهد، منجر به کاهش آسیب‌شناسی روانی وبهبود کیفیت زندگی می شود. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان فراشناختی بر اضطراب و آمیختگی‌فکر افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر می باشدمواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه شاهد بود. جامعه آماری، شامل زنان متاهل مبتلا به اختلالgad شهر اهواز بودند که به روش نمونه‌گیری در‌دسترس انتخاب شدند. نمونه، شامل 30 نفر از زنان متاهل داوطلب بود، که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارش شدند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه‌های اضطراب بک و آمیختگی فکر بودند. درمان فراشناختی در 10 جلسه‌ی 120 دقیقه‌ای طی 5/2 ماه در گروه آزمایش انجام گرفت و در گروه شاهد مداخله‌ای صورت نگرفت. آزمودنی‌ها پرسشنامه‌ی اضطراب بک و آمیختگی‌فکر را در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پی‌گیری تکمیل کردند.یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان فراشناختی اثر معنی‌داری بر کاهش سطح اضطراب (0001/0= p، 61/111= (f و آمیختگی فکر (001/0= p، 19/134= (f گروه آزمایش داشت. همچنین نتایج درمان در یک دوره پی‌گیری 3 ماهه در هر دو متغییر اضطراب (001/0= p، 67/57= (f و آمیختگی فکر (001/0= p، 1/120= (f حفظ شدند.استنتاج: درمان فراشناختی در کاهش نشانه‌های آسیب‌شناسی مبتلایان به gad موثر می‌باشد.