برآورد میزان جذب روزانه و پتانسیل خطر سرب و کادمیوم در مصرف کنندگان ماهی کفال پوزه باریک در سواحل شرقی خزر

سابقه و هدف: رهنمودهای مصرف ماهی توسط برخی کشورها برای محافظت عموم از اثرات بهداشتی زیان‌بار مربوط به خوردن ماهی آلوده بنا نهاده شده است. رهنمودها براساس برآورد خطرات بهداشتی در ارتباط با غلظت ماده شیمیایی آلاینده موجود در ماهی و متوسط مصرف ماهی در جامعه است. ماهی یک منبع مهم تغذیه در سواحل خزر است. اما، داده‌های کمی در مورد اثرات بهداشتی مرتبط با غلظت فلزات در ماهی وجود دارد. هدف کلی از مطالعه حاضر برآورد میزان جذب روزانه و ارزیابی خطر فلزات سنگین ناشی از طریق مصرف کفال ماهی صید شده از تالاب گمیشان برای ایجاد رهنمودها برای مصرف ماهی بود.مواد و روش‌ها: نمونه‌های ماهی کفال از ایستگاه‌های مختلف تالاب گمیشان به روش تصادفی جمع‌آوری شدند. فلزات سنگین در عضله ماهی توسط روش هضم مرطوب (اسید نیتریک و اسید پرکلریک) استخراج شد. علاوه بر این، غلظت فلزات سنگین با استفاده از دستگاه جذب اتمی کوره گرافیتی مشخص شد. میزان جذب روزانه و پتانسیل خطر ناشی از مصرف این ماهی به استناد دستورکار سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا برآورد شد.یافته‌ها: براساس یافته‌ها غلظت کادمیوم و سرب در عضله ماهی کفال از استانداردهای جهانی کمتر بود. بالاترین میزان جذب روزانه برای کادمیوم و کمترین آن برای سرب ناشی از مصرف ماهی کفال به‌دست آمد. میزان جذب روزانه و هفتگی فلزات کم‌تر از میزان پیشنهاد شده توسط(epa) environmental protection agency بود. روی‌‌هم‌رفته نتایج نشان داد که مقادیر نسبت خطر و شاخص خطر کم‌تر از 1 است.استنتاج: نتایج همه برآوردها (میزان جذب روزانه و هفتگی، نسبت خطر و شاخص خطر) نشان می‌دهد که هیچ خطر بهداشتی از مصرف طولانی مدت این گونه ماهی وجود ندارد.