مطالعه ارتباط بین تغییرات سطح پلاسمایی تورین و بیومارکرهای کبدی در مسمومیت حاد با استامینوفن در 12 ساعت اولیه بستری

سابقه و هدف: استامینوفن به عنوان یک داروی ضد درد و ضد تب استفاده می‌شود، ولی مصرف بیش از حد اتفاقی و یا عمدی در انسان می‌تواند آسیب کبدی شدید ایجاد کند. تورین (taurine) یکی از فراوان‌ترین اسیدهای امینه بدن می‌باشد که درساختمان پروتئین وارد نشده ولی به صورت آزاد یا داخل پپتیدهای ساده وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات سطح پلاسمایی تورین در ارتباط با بیومارکرهای کبدی در مسمومین حاد با استامینوفن انجام شده است.مواد و روش‌ها: غلظت پلاسمایی تورین در 30 بیمار مسموم حاد با استامینوفن مراجعه کننده به بخش مسمومیت بیمارستان سینای تبریز در بدو ورود و 12ساعت بعد از بستری و 30 نفر افراد کنترل سالم به وسیله hplc اندازه‌گیری شدند و هم‌چنین بیومارکرهای کبدی alt,ast,pt با اتوآنالیزر مورد سنجش قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده ازآزمونtwo tailed non paired student t test و anova تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: میانگین غلظت پلاسمایی تورین در بدو ورود در بیماران مسموم با استامینوفن mg/l449/3±91/36 و میانگین غلظت پلاسمایی تورین 12 ساعت بعد از بستری mg/l020/4±82/27 و میانگین غلظت پلاسمایی تورین در گروه شاهد mg/l 451/0±62/4 بود که تفاوت معنی‌داری (001/0p).استنتاج: تورین در واکنش به سم، توسط کبد در12 ساعت اولیه مسمومیت آزاد می‌گردد و منجر به افزایش غظت خونی و ادراری می‌شود. در حالی که بیومارکرهای کبدی بعد از 12 افزایش می‌یابند.