بررسی مولکولی و تعیین تایپ‌های SCCmec در استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به متی سیلین جدا شده از پرسنل بیمارستان‌های آموزشی درمانی استان زنجان

سابقه و هدف: ظهور سویه‌های استافیلوکوکوس‌اورئوس مقاوم به متی‌سیلین، به عنوان یکی از عوامل بیماریزای مهم دخیل عفونت‌های بیمارستانی مورد توجه است. جمع‌آوری اطلاعات در مورد مقاومت دارویی این ارگانیسم، اقدامی موثر در جهت پیشگیری از این نوع عفونت‌ها محسوب می‌شود. هدف ازاین مطالعه تعیین خصوصیات مولکولی ایزوله‌های استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از نمونه‌های بالینی و شناسایی ژن meca و هم‌چنین تیپ‌بندی sccmec درپرسنل بیمارستان‌های آموزشی درمانی استان زنجان می‌باشد.مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی، طی سال 90، روی 104 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس جداشده از پرسنل بیمارستان‌های ولیعصر و آیت الله موسوی استان زنجان انجام پذیرفت. سویه‌ها با تست‌های بیوشیمیایی نظیر رنگ آمیزی گرم، کاتالاز، کواگولاز، تخمیر قند مانیتول تایید گردید و الگوی حساسیت و مقاومت به 9 آنتی بیوتیک با روش دیسک دیفیوژن تعیین گردید. ژن meca و ژنوتیپ sccmec باروش مولتی‌پلکس pcr تعیین شد و نتایج با استفاده از آزمون مجذور کای تحلیل گردید.یافته‌ها: 58 مورد از104 سویه دارای ژن meca بود وبیش‌ترین مقاومت نسبت به اگزاسیلین، پنی‌سیلین، کوتریموکسازول و اریترومایسین مشاهده شد، حساسیت نسبت به آمیکاسین و سیپروفلوکساسین بیش‌ترین بود و همه سویه‌ها به ونکومایسین حساس بودند، همه سویه‌های mrsa حداقل به سه کلاس آنتی‌بیوتیکی مقاوم بودند. 5 سویه (6/8 درصد) دارای ژن typei،11 سویه (19 درصد) دارای ژن typeii،20 سویه (5/34 درصد) دارای ژن typeiii، 17 سویه (3/29 درصد) دارای ژن typeiva، 1 سویه (7/1 درصد) دارای ژن typeivb،2 سویه (4/3 درصد) دارای ژن typeivc،11 سویه (19 درصد) دارای ژن typeivd، 18 سویه (31 درصد) دارای ژن typev بودند، 19 سویه (7/32 درصد) قابل تایپینگ نبودند.استنتاج: یافته‌ها نشان داد که سویه‌های mrsa در نمونه های مورد مطالعه تایپ‌های مختلفی از sccmec را حمل می‌کنند. تایپ‌های sccmec نوع v و iii غالب‌ترین تایپ‌ها بودند.