بررسی عوامل خطر تنگی برگشت‌ناپذیر راه‌ هوایی در بیماران مبتلا به آسم شدید

سابقه و هدف: بیماری آسم از بیماری‌های رایج تنفسی است که کنترل نوع شدید آن با وجود درمان تهاجمی در مواردی شکست می‌خورد. هدف از این مطالعه بررسی عوامل خطر تنگی برگشت‌ناپذیر راه هوایی در بیماران مبتلا به آسم شدید می‌باشد.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع مورد – شاهدی بوده است که در آن 72 بیمار مبتلا به آسم شدید 16 تا 75 ساله با انجام اسپیرومتری ، قبل و بعد از دریافت سالبوتامول به دو گروه مساوی بیماران با آسم شدید برگشت‌پذیر و برگشت‌ناپذیر تقسیم شدند. سن شروع آسم، سابقه‌ مصرف سیگار، bmi، متوسط سن ابتلا، سابقه‌ حساسیت به آسپرین، سابقه‌ مصرف کورتون، سابقه‌ تماس با حیوانات به عنوان ریسک‌فاکتورهای بالینی و سطح ige توتال سرم و درصد ائوزینوفیل خون محیطی و خلط به عنوان ریسک‌فاکتورهای التهاب راه های هوایی دو گروه با هم مقایسه شدندیافته‌ها: آسم با شروع در بزرگسالی در گروه برگشت‌ناپذیر به طور معناداری بیش تر از گروه برگشت‌پذیر بوده است (034/0= p). میزان مصرف سیگار (03/0= p)، سطح ige سرم (003/0= p) و درصد ائوزینوفیل خلط (003/0= p) بیماران گروه آسم برگشت‌ناپذیر به طور معنادار بیش تر از گروه برگشت‌پذیر بوده است. میزان مصرف کورتون، bmi، سابقه حساسیت به آسپرین، سابقه تماس با حیوانات، درصد ائوزینوفیل خون محیطی در دو گروه مورد مطالعه تفاوت چندانی با هم نداشته‌اند.استنتاج: توصیه به قطع سیگار به عنوان فاکتور خطری مهم در بیماران آسمی حائز اهمیت است. سطح ige سرم و ائوزینوفیل خلط به عنوان شاخص‌های همراه در بیماران مبتلا به آسم برگشت‌ناپذیر مطرح می‌باشد.