بررسی غلظت فلزات سنگین (روی، مس، سرب، کادمیوم و نیکل) در بافت عضله میگوی موزی و مقایسه آن با استانداردهای بهداشتی

چکیدهسابقه و هدف: فلزات سنگین از مهم‌ترین آلاینده‌های محیط زیست به شمار می‌روند که از طریق مناطق ساحلی و رودخانه‌ها وارد دریا و از طریق زنجیره غذایی در بدن آبزیان تجمع می‌یابند. هدف از این مطالعه اندازه گیری میانگین غظت فلزات سنگین از جمله؛ روی، مس، سرب، کادمیوم و نیکل در بافت عضله میگوی موزی به عنوان فراوان‌ترین گونه مصرفی در بندرعباس و مقایسه آن با استانداردهای جهانی می‌باشد.مواد و روش‌ها: در این تحقیق نمونه‌ای میگوی موزی مورد نیاز از صید روزانه صیادان بندرعباس در مهر ماه 1393 تهیه شدند. پس از جداسازی بافت عضله، نمونه‌های بافت توسط آون در دمای65 درجه سانتی‌گراد به مدت 24 ساعت خشک شدند و پس از انجام عملیات هضم اسیدی، غلظت فلزات سنگین نمونه‌ها به وسیله دستگاه جذب اتمی اندازه‌گیری شد.یافته‌ها: میانگین غلظت فلزات سنگین روی، مس، سرب، کادمیوم و نیکل در بافت عضله میگوی موزی به ترتیب 3/54، 3/18، 28/1، 02/1، 2/0 میکروگرم برگرم وزن خشک تعیین گردید. بیش‌ترین میانگین غلظت متعلق به فلز روی و کمترین غلظت، متعلق به فلز نیکل بود. استنتاج: نتایج این مطالعه بیانگر غلظت پایین فلزات سنگین روی، مس و سرب، اندازه‌گیری شده در میگوی موزی مصرفی شهرستان بندرعباس در مقایسه با استانداردهای جهانی است