بررسی یافته های بالینی، آزمایشگاهی و سرانجام بیماران مبتلا به آنتراکس

چکیدهسابقه و هدف: سیاه زخم بیماری مشترک انسان و دام محسوب می‌شود که توسط باسیل گرم مثبت اسپوردار به نام باسیلوس آنتراسیس ایجاد می‌شود. ایران یکی از مناطق آلوده به این بیماری است. این مطالعه با هدف بررسی یافته‌های بالینی و آزمایشگاهی و اقدامات درمانی موارد مبتلا به سیاه زخم انجام شده است.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به‌صورت گذشته‌نگر و به روش توصیفی بر روی 28 بیمار ثابت شده سیاه‌زخم از طریق پرونده‌های بیماران بستری در بخش عفونی بیمارستان رازی قائمشهر بین سال‌های1383 تا 1392 انجام گردید.یافته‌ها: از میان 28 بیمار، 24 نفر مبتلا به سیاه زخم جلدی و 3 نفر سیاه زخم گوارشی و 1 بیمار (57/3 درصد) مبتلا به مننژیت بودند. 21 بیمار (75 درصد) ساکن روستا و 7 بیمار (25 درصد) ساکن شهر بودند. شایع‌ترین گروه شغلی بیماران دامداری بود (35 درصد). در میان بیماران مبتلا به سیاه زخم جلدی، وجود ادم و وزیکول شایع‌ترین علائم زخم بیماران بود. دست و انگشتان بیش ترین موارد ابتلا را داشتند.استنتاج: در مناطق اندمیک بیماری سیاه زخم، هر زخم مشکوک با ادم غیرگوده گذار با یا بدون ضایعه نکروتیک باید از نظر سیاه زخم بررسی شود.