بررسی رابطه عملکرد تیروئید و هورمون گنادوتروپین کوریونی انسانی با استفراغ های شدید حاملگی

سابقه و هدف: تهوع و استفراغ حاملگی یکی از مشکلات مهم در علم مامایی است که فرم شدید آن (hyperemesis gravidarum) در 2تا1 درصد حاملگی‌ها دیده می‌شود. طبق بعضی مطالعات به علت وجود فرم خاصی از hcg گلیکوزیله (حاوی اسید سیا لیک کم‌تر) که از طریق گیرنده tsh سبب تسریع برداشت ید می‌شود، هیپرتیروئیدی شیمیایی ایجاد می‌گردد. این تحقیق جهت بررسی رابطه گنادوتروپین کوریونی ±± انسانی(bhcg) و عملکرد تیروئید با استفراغ‌های شدید حاملگی در بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی ساری انجام شد.مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مورد شاهدی از آذرماه 89 تا خرداد 1390 بر روی 42 بیمار باردار بستری با تشخیص استفراغ شدید حاملگی (استفراغ > 3 بار در روز، کتون ادراری >1+ یا استفراغ خونی) با سن حاملگی 8 18هفته و 45 خانم باردار شاهد که از نظر سن حاملگی و پاریتی با گروه مشابه سازی شده بود انجام شد. برخی مشخصات دو گروه شامل سن، تعداد حاملگی، پاریتی، تحصیلات، شغل همسر، سابقه بیماری و... در فرم جمع‌آوری اطلاعات ثبت گردید و سنجش هورمون‌های تیروئیدی (tsh,t3,ft4) و bhcg در دو گروه، توسط یک متخصص انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار spss و آزمون‌های آماری کای دو و t test انجام شد.یافته‌ها: میانگین سنی در دو گروه شاهد و مورد ترتیب9/5±33/25 سال و 28/4±17/23سال بود که از نظر آماری بین دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. سن حاملگی اکثریت نمونه‌ها دو گروه 8 12هفته بود. دو گروه مورد مطالعه از نظر پاریتی و سن حاملگی تفاوت معنی‌داری نداشتند (05/0> p) از tsh,ft4,t3,bhcg تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده شد.استنتاج:تیترهای bhcg,ft4,t3 در بیماران با تشخیص استفراغ شدید حاملگی به طور معنی‌داری بالاتر از گروه کنترل و سطح tsh پایین‌تر از گروه کنترل بود ولی با وجود هیپیرتیروئیدی بیوشیمیایی هیچ یک از بیماران علایم بالینی هیپرتیروئیدی را بروز ندادند.