بررسی اثر درمان ترومبولیتیک بر سطح اریتروپویتین پلاسمادر انفارکتوس حاد میوکارد

سابقه و هدف: انفارکتوس حاد میوکارد یکی از شایع‌ترین بیماریهادر کشورهای صنعتی است(1). یافته‌های تجربی، اثرات محافظتی اریتروپوئیتین را در برابر آسیب هایپوکسیک ایسکمیک سلولی در میوکارد را نشان داده است(10 2). بنابراین، این مطالعه به بررسی سطح اریتروپویتین پلاسما در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد پرداخته است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه کوهورت 70 بیمار مبتلا بهstemi در دو گروه: بدون مصرف استرپتوکیناز(sk ) و گروه دریافت کننده استرپتوکیناز (sk+) مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه (sk+) قبل، یک‌ساعت پس از sk ودر روز سوم سطح سرمی اریتروپویتین مورد سنجش قرار گرفت. در گروه (sk ) سطح سرمی اریتروپویتین نیز در سه نوبت بدو ورود دو ساعت بعد و روز سوم اندازه‌گیری شد و در دو گروه مقایسه گردید. ارتباط موفقیت درمانی ترومبولیتیک و میزان ef بیماران نیز با سطح اریتروپوئیتین بررسی گردید.یافته‌ها: سطح اریتروپوئیتین در بیمارانی که موفقیت درمان ترومبولیتیک داشتند به طور معنی‌داری بیشتر از افرادی بود که موفقیت درمانی نداشتند. اما بروز آریتمی بطنی با سطح اریتروپوئیتین ارتباطی نداشته است. کسر تخلیه‌ای بطن چپ در روز اول بستری به طور معنی‌داری در بیماران دریافت کننده sk بالاتر بوده است (001/0= p). سطوح پلاسمایی اریتروپوئیتین ارتباط معنی‌داری با کسر تخلیه‌ای بطنی بیماران هر دو گروه داشته است.استنتاج: سطوح بالاتر اریتروپوئیتین با افزایش موفقیت درمان ترومبولیتیک با استرپتوکیناز نیز ارتباط مستقیم دارد. همچنین سطح اریتروپوئیتین به طور مستقیم با افزایش کسر تخلیه‌ای بطنی بعد از ami ارتباط دارد.