ارزیابی پروفایل میکروارگانیسم های دخیل در پنومونی بیمارستانی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها در بخش های مراقبت های ویژه

سابقه و هدف: پنومونی اکتسابی از بیمارستان یکی از عفونت های شایع در بخش مراقبت‌های ویژه (icu) است که میزان مرگ و میر آن بالاست. با توجه به متفاوت بودن نوع میکروارگانیسم‌های دخیل و مقاومت آنتی بیوتیکی آن‌ها در مراکز مختلف، این مطالعه با هدف تعیین پروفایل میکروارگانیسم‌ها و الگوی مقاومت آن‌ها به منظور شروع موثرتر درمان تجربی انجام شده است.مواد و روش‌ها:. در این مطالعه ک.هورت آینده نگر تمامی بیماران پذیرفته شده در سه بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) ساری از بهمن 1390 تا مرداد 1391 به صورت آینده‌نگر جهت بروز پنومونی بررسی شدند نمونه‌برداری خلط با دو روش eta (endotracheal aspiration) و bal (bronchoalveolar lavage) انجام شد. تعیین الگوی مقاومت با روش انتشار دیسک مطابق با توصیه‌های clsi (clinical and laboratory standards institute) و broth dilution انجام شد.یافته‌ها: شیوع پنومونی بیمارستانی 4/11 درصد شامل 4/91 درصد وابسته به ونتیلاتور (vap) و 6/8 درصد غیر ‌vap بود. شایع‌ترین میکروارگانیسم‌های جدا شده آسینتوباکتر (22 درصد) و استافیلوکوکوساورئوس (6/14 درصد) بود. سی درصد از گونه‌های آسینتوباکتر به تمامی سفتازیدیم موثرترین آنتی بیوتیک روی آسینتوباکتر بود (میزان مقاومت 2/22 درصد). تمامی سوش‌های آسینتوباکترنسبت به سیپروفلوکساسین و سفتریاکسون مقاوم بودند. در روش دیسک، 50 درصد و در روش broth dilution، 3/33 درصد سوش های استافیلوکوک به ونکومایسین مقاوم بودند.استنتاج: با توجه به شیوع بالای آسینتوباکتر و استاف طلایی و بر اساس نتایج کشت و تعیین حساسیت، بهترین آنتی‌بیوتیک های پیشنهادی جهت شروع درمان تجربی، سفتازیدیم، توبرامایسین و افلوکساسین می‌باشد. در این مرکز استفاده از سفتریاکسون و سیپروفلوکساسین، حداقل تا ارزیابی مجدد و اطمینان از کارایی آن‌ها توصیه نمی‌شود.