بررسی فنوتیپ و ژنوتیپ مقاومت به موپیروسین در بین استافیلوکوک های مقاوم و حساس به متی سیلین جدا شده از عفونت های بیمارستانی

سابقه و هدف : موپیروسین یک آنت ی بیوتیک موضعی می باشد. این آنتی بیوتی ک مهارکننده فعالیت اغلب کوکو س هایگرم مثبت می باشد. مقاومت به موپیروسین زمان کوتاهی پس از مصرف این آنتی بیوتیک ظهور پیدا کرد . هدف اصلی تحقیقحاضر تعیین مقاومت به موپیروسین در سوی ه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین ، استافیلوکوکوس اورئوسحساس به متی سیلین و استافیلوکوکوس کوآگولاز منفی جدا شده از عفونت های بیمارستانی شهر اراک می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه 150 سویه استافیلوکوکوس بررسی شد و با کمک روش های بیوشیمیایی و میکروبی بهسویه ها ت ایید هویت شدند . برای تعیین میزان حساسیت سو یه ها نسبت به آنتی بیوتیک موپیروسین ، از ، pcr همراه روشو mupa ،iles برای سویه ها جدا شده استفاده گردید، حضور ژن 1 clsi با دستورالعمل e test روش دیسک دیفیوژ ن وبررسی شد. pcr برای تعیین سطح مقاومت به موپیروسین باکمک روش mupbمقاوم شناخته شدند و در مرحله e test یافته ها: از بین 150 سویه مورد بررسی ، تعداد 11 س ویه در دیسک دیفیوژن وبودند و هیچ iles و 1 mupa و 6 سویه دارای هر دو ژن mupa 4 سویه دارای ژن ،iles یک سویه دارای ژن 1 pcrمطابقت داشت. e test کاملاً با نتایج pcr نبود و نتایج mupb سویه ای دارای ژناستنتاج: با وجود این که مقاومت به موپیروسین در شهر اراک در سطح پایینی است، ولی مصرف آنتی بیوتیک بهبرای تشخیص مقاومت به pcr صورت صحیح می تواند این مقاومت را کاهش دهد. هم چنین ترکیب روش های فنوتیپی وموپیروسین توصیه می شود.