مقایسه سطح پلاسمایی رادیکال‌های آزاد و آنتی‌اکسیدان در بیماران مبتلا به کاتاراکت وابسته به سن و افراد سالم

سابقه و هدف: کاتاراکت در افراد مسن به عنوان یک مشکل بینایی مهم مطرح است و هزینه‌های هنگفتی را بر سرویس‌های سلامت کشورها تحمیل می‌نماید. یکی از موارد موثر بر افزایش احتمال وقوع کاتاراکت وابسته به سن، افزایش سطح رادیکال‌های آزاد بدن است. تحقیق حاضر با هدف اندازه‌گیری میزان مالون‌دی‌آلدئید به عنوان شاخص میزان رادیکال‌های آزاد موجود در سرم و میزان آنتی‌اکسیدان پلاسمایی در بیماران مبتلا به کاتاراکت وابسته به سن و مقایسه آن با افراد سالم صورت گرفت.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی– تحلیلی بود که به صورت شاهد موردی انجام شد. گروه مورد شامل 61 بیمار (مرد و زن) مبتلا به کاتاراکت و گروه شاهد شامل 39 فرد سالم بود. پس از اخذ تاریخچه 5 میلی‌لیتر خون از هر فرد گرفته شد و سپس پلاسمای جدا شده تا هنگام بررسی، فریز گردید. اندازه گیری mda با استفاده از معرف tba و اندازه‌گیری ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام به روش frap صورت گرفت. در نهایت داده‌ها پس از جمع‌آوری با استفاده از نرم‌افزار spss تجزیه و تحلیل آماری گردید.یافته‌ها: مطالعه حاضر نشان داد که سطح پلاسمای frap (ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی موجود در پلاسما) در افراد مبتلا به کاتاراکت به طور معنی‌داری کمتر از افراد سالم است و میزان mda (به عنوان شاخص رادیکال‌های آزاد موجود در پلاسما) در بیماران مبتلا به کاتاراکت به طور معنی‌داری بیشتر از افراد سالم می‌باشد (05/0 > p).استنتاج: نتایج نشان داد که کمبود آنتی‌اکسیدان و افزایش رادیکال‌های آزاد می‌تواند بر پیشبرد روند کاتاراکت وابسته به سن موثر باشد.