تعیین قابلیت حیات نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزاد بیمارستان قائم (عج) مشهد

سابقه و هدف: تعیین قابلیت زنده ماندن یک چالش مهم پزشکان زنان و نوزادان است که می‌تواند در تصمیم نحوه زایمان و ارزیابی مراقبت‌های پس از تولد کمک کننده باشد. در شرایط ما، این سطح تعیین نشده است. لذا ما در این مطالعه، به بررسی قابلیت زنده ماندن نوزادان نارس متولد شده در بیمارستان قائم مشهد پرداخته ایم.مواد و روش‌ها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی- تحلیلی می‌باشد که از سال 1387-1392 روی 1471 نوزاد نارس بستری در بیمارستان قائم مشهد انجام شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه نوزادان نارس بستری در nicu neonatal intensive care unit بوده‌اند. اطلاعات نوزادی شامل سن، وزن، آپگار دقیقه 1 و 5، سن بارداری، نوع زایمان، تشخیص اولیه بستری و تشخیص نهایی، کشت خون مثبت و وجود ناهنجاری مادرزادی بود که برای دو گروه تجربی (فوت شده) و کنترل (زنده مرخص شده) تکمیل شد.یافته‌ها: در سن بارداری کم تر از 25 هفته احتمال زنده ماندن در شرایط ما تقریبا ده درصد است. در حالی که این امید به زندگی در سن سی و دو هفتگی حدود 69 درصد می‌باشد. در وزن‌های 750-400 گرم، خطر مرگ نوزاد 85 درصد می‌باشد. در حالی که در وزن 1500-1251 گرم این خطر به 4/12 درصد می‌رسد. مشکلات تنفسی (35 درصد)، آسفیکسی (24 درصد)، آنومالی‌های مادرزادی (16 درصد) و عفونت‌ها (15 درصد) در راس عوامل مستعد کننده مرگ نوزادان نارس بوده‌اند.استنتاج: بر اساس نتایج این مطالعه، سن بارداری 27 هفته و 3 روز و وزن 920 گرم در این مرکز قابلیت حیات دارند. مشکلات تنفسی، آسفیکسی، آنومالی مادرزادی و عفونت‌ها از علل مستعد کننده مرگ نوزادان نارس بوده‌اند.